Kako da zaštitimo naše male bodljikave sugrađane koji su u zimskom snu

Ježevi, osim u šumama, žive i u dvorištima i baštama, u parkovima između zgrada, pa se često dešava da ih neoprezno povredimo ili bacimo na smetlište.

Milan Paunović iz Prirodnjačkog muzeja Srbije objašnjava da je uspavani jež uglavnom sklupčan i vidi se da diše. Ježevi inače nemaju naročito čvrst zimski san i znaju da se povremeno probude, posebno kada je toplije vreme. Inače, obično spavaju danju, a aktivni su noću.

Preporuka koju Paunović upućuje porodici Glišić, koja je pronašla leglo ježeva u svom dvorištu na Banjici, je da ih ne diraju i ostave da žive svoj život, što su oni i uvažili.

Život ježeva u gradu

Najveći problem u gradskim sredinama za ježeve su psi i mačke lutalice koji ih napadaju iako ne mogu ništa da im naude, navodi Paunović.

„S druge strane, pošto se jež sporo kreće, a ima potrebu da prevaljuje velike razdaljine tokom noći kada traži hranu, onda se dešava da se sudare sa kolima i zato ježevi mnogo ginu na putevima“, napominje gost Jutarnjeg programa.

Zato, ako naiđemo na ježa na putu, bilo bi dobro da ga pomerimo, jer on samo pokušava da dođe do hrane, a svaki kontakt sa automobilom za ježa se uvek završi fatalno.

Ježevi su inače zaštićena divlja vrsta optimalne brojnosti, što znači da ga ima svuda, i da pored toga što ga više faktora ugrožava, ima optimalnu brojnost u oblasti celog Mediterana, Evrope i sveta.

„Međutim, pošto su ježevi zaštićena divlja vrsta, ne bi smeli da se drže u kućnim uslovima. Kao kućni ljubimci se mogu držati afrički patuljasti ježevi, ali većina onih koji su ga imali, zbog buke koju pravi tokom noći, brzo su odustali i molili zoološki vrt da ga primi na čuvanje“, kaže Milan Paunović, iz Prirodnjačkog muzeja Srbije.