Trezor: Sveta Lukić, 20 godina od smrti

Sveta Lukić (Beograd, 18. oktobar 1931 - Beograd, 31. januar 1997), književnik, estetičar, književni istoričar, filmski, radio i televizijski scenarista. Diplomirao na grupi za filozofiju Filozofskog fakulteta u Beogradu, a počeo je da objavljuje književne radova još 1951. godine. Radio je u Izdavačkom preduzeću "Prosveti" i uređivao biblioteke "Karijatide", "Književni pogledi", kao i Malu enciklopediju Prosvete. Uređivao je časopise "Delo", "Kultura", "Čovekova sredina", sarađivao u časopisu "RTV-teorija i praksa". Objavio je pet romana o Beogradu i Srbiji, više knjiga studija i rasprava (Umetnost i kriterijumi, Estetička čitanka,  Po književnoj Jugoslaviji, Celo jato, Novi mediji - nova umetnost i dr. Objavljivao je knjige proze, pripovetke, lirske proze, pisao je  filmska scenarija i radio-dramatizacije književnih dela. Knjige su mu prevođene na engleski, italijanski, poljski, mađarski, rumunski, slovački. U Televiziji Beograd ogledao se u različitim žanrovima, pisao je za Redakciju programa iz kulture, naučnu, obrazovnu... a poznate su njegove TV drame: Posle odmora, 1965; Kalendar Jovana Orlovića, 1968; Na dan požara, 1969; Poslednje sovuljage i prvi petli, 1983; Vrenje, 1986; serija Slom, 1979. Za svoj književni rad dobio je Ninovu nagradu za publicistiku "Dimitrije Tucović", za književnu kritiku "Milan Bogdanović" i "Đorđe Jovanović", nagradu sarajevske "Svjetlosti" i RTB-a.

O Sveti Lukiću kod "Gece Kona" - U knjižari "Geca Kon" u Knez Mihailovoj, nekadašnjoj knjižari "Prosvete", o Sveti Lukiću, urednik u nekad najvećem izdavačkom preduzeću "Prosveta", govore prof. Dragoljub Mićunović i prof. Mihajlo Pantić. Govore o esejiste i kritičara koji je nezasluženo sklonjen u stranu, kao i većina ljudi iz njegove generacije. Pripadao je generaciji koju je sam nazvao "rezervnom", čija je sudbina zajednička, svi su otišli prerano i nailazili na nesporazume. Sveta Lukić bio je aktivni učesnik u događajima koji su se vezivali za društvene promene, prvi štrajk na Filozofskom fakultetu 1953, sporna "Prosvetina" izdanja; pratio nove trendove u književnosti i filozofiji, ali nikada se nije angažovao u političkom smislu, za njega je najvažniji bio interes zajednice kojoj pripada. Ustanovio je nekoliko sintagmi koje su i danas u književno-kritičkom i književno-istorijskom rečniku i u upotrebi, i za znalce i prijatelje živ je tako i dalje, bez obzira što je književna javnost zaboravila da je Lukić auto.

- Učesnici: prof. Dragoljub Mićunović, filozof i političar; prof. Mihajlo Pantić, pripovedač i književni kritičar; sagovornik Bojana Andrić

- Snimatelj Bojan Marojević, asistent Milan Resavac, snimatelj zvuka Miljan Đukić, mikroman Petar Petrović, rasvetljivač Predrag Borković, saradnik-snimatelj Milena Jekić Šotra, organizator Gordana Grdanović, urednik istraživač Marijana Čuturilo, grafička obrada Milena Marković, montažer Ljubomir Plavljanić, autor Bojana Andrić

- Snimano 01.12.2016, premijerno emitovanje; Redakcija za istoriografiju.

Utorak, 31.01.2017. na RTS SAT

Izbor iz ranijih "Trezora": 40 godina od smrti glumca Slobodana Đurića

Slobodan Đurić, pozorišni, televizijski i filmski glumac (Bajina bašta, 07.07.1977 - Beograd, 22.12.1976.

Moj Boban - Poslednjih decembarskih dana 1976. nestao  je sa scene, i pozorišne i životne, Slobodan Đurić. I dan danas, iako je prošlo 40 godina od njegove prerane smrti, ostao je vrlo voljen i upamćen kao mlad, perspektivan, izuzetno talentovan glumac, glumac koji zrači, lep, zgodan, upečatljiv, dobar čovek, otac, muž, drug, kolega... slažu se svi koji su ga poznavali i koji ga se i danas živo sećaju. Svojom toplom pričom i sećanjem kroz njegov umetnički život vodi nas njegova supruga, Bogdanka Boba Đurić, istoričar umetnosti, dugogodišnji igrač i koreograf dansambla "Kolo". Od priče o precima, detinjstvu preko dečaštva u Bosni, perspektivnog mladog košarkaša, do odluke oko izbora glume kao svog jedinog poziva, pa preko  početnih muka do zasluženih zvezda, zadovoljstva zbog ostvarenog u poslu i u porodici. Slobodan Đurić, od 1969. postao je član ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Ostao je zapamćen kao rođeni komediograf, glumac čiji je smisao za humor i prilaz takvoj tematici do danas neprevaziđen.  Ostvario je velike uloge u pozorišnim komadima Laža i paralaža, Dundo Maroje, Tarelkinova smrt, Mister dolar. U televizijskim serijama, dramama i filmovima takođe sjajne uloge ostvario je u Koga čekaš kume, Treći za preferans, Nevidljivi čovek. Odigrao neprevaziđeni lik Milića Barjaktarevića u Izvinjavamo se, mnogo se izvinjavamo i Kostolomca u seriji Više od igre. U toj kratkoj, a blistavoj karijeri nagrađen je najvažnijim glumačkim nagradama: "Zlatnim ćuranom" u Svetozarevu, "Zlatnim lovorovom vencem" u Sarajevu i "Sterijinom nagradom" u Novom Sadu.

- Učesnici: supruga Bogdanka Đurić, istoričar umetnosti; sagovornik Bojana Andrić 

- Snimatelj Bojan Marojević, asistent Milan Resavac, snimatelj zvuka Miljan Đukić, rasvetljivač Predrag Borković , snimatelj-saradnik Milena Jekić Šotra, organizator Gordana Grdanović,  urednik istraživač Milena Jekić Šotra, grafička obrada Milena Marković, montažer Nada Dodig Zildžić, urednik Bojana Andrić

- Premijerno emitovano 11.01.2017. u "Trezoru"; Redakcija za istoriografiju.

Utorak, 31.01.2017. na RTS 3

Izbor iz ranijih "Trezora": Razgovor sa esejistom, književnikom i pozorišnim kritičarem Muharemom Pervićem

Zar tako predsedniče - drugi deo intervjua-životopisa sa pozorišnim, i ne samo pozorišnim misliocem, Muharemom Pervićem. U razgovoru koji je sa njim vodila Branka Krilović, Pervić, učesnik i svedok više medijskih, kulturnih i intelektulanih epoha, iznosi do tada nepoznate detalje o svojim književnim, pozorišnim, partijskim prijateljima i saradnicima. Razgovor je sniman 22.10.2012. na sceni Ateljea 212.

- Učesnik Muharem Pervić, sagovornik Branka Krilović

- Urednik Bojana Andrić, snimatelj Milan Ilić, snimatelj zvuka Srđan Bajski, rasvetljivač Siniša Kosić, saradnik-snimatelj Milena Jekić; organizator Gordana Grdanović; montažer Branislava Teodosić, autor Branka Krilović

- Premijerno emitovano 22.11.2010, reprizirano 12.04.2012. u "Trezoru"; Redakcija za istoriografiju.