Vaterpolisti uskaču u bazen - Srbija kao dvostruki branilac zlata i neki novi favoriti

Utakmice u preliminarnoj fazi igraju se u Centru za vodene sportove u Parizu, a završnica će biti održana u istom gradu u kultnoj areni "La defens".

Slično kao u prethodnom izdanju, 22 tima (12 selekcija u muškoj konkurenciji i 10 u ženskoj) nadmetaće se na turniru za zlatne medalje.

Takmičenje u vaterpolu napravljeno je u dve faze, prva preliminarna (grupna) i eliminaciona runda takmičenja.

U muškoj kategoriji po šest ekipa smešteno je u dve grupe - A i B - iz kojih će po četiri ekipe izboriti dalji tok nadmetanja.

Najbolji iz A grupe igraće protiv četvrtoplasirane selekcije u B grupi. Drugi sa trećim i treći sa drugim timom iz suprotne grupe.

Posle grupne faze uslediće četvrtfinalni mečevi, potom polufinalni i finale. 

U ženskoj konkurenciji takmičenje je formirano na isti način, s tim što po pet ekipa čine grupe i to što će na kraju grupne faze po jedna iz obe završiti nadmetanje.

Posle prvog kola i susreta s Japanom, Srbiju očekuje duel sa Australijom, potom Španijom, Francuskom i na kraju grupne faze meč sa Mađarskom.

Plasman vaterpolista Srbije

Vatepolisti Srbije igraće sedmi uzastopni turnir na Olimpijskim igrama, a od toga na poslednja dva bili su šampioni. Računajući period nakon samostalnosti države, ovo je peti nastup selekcije Srbije na olimpijskom turniru u vaterpolu.

Plasman u Pariz, srpski vaterplisti izborili su na Svetskom prvenstvu u Dohi, održanom početkom godine. Srbija je stigla do četvrtfinala, a u ukupnom plasmanu zauzela je šesto mesto.

Srbija u Pekingu s oslabljenim sastavom i bronzom oko vrata

Olimpijske igre u Pekingu bile su prve za Srbiju nakon raspada Državne zajednice Srbije i Crne Gore. Selektor tima, dokazani stručnjak, Dejan Udović za taj turnir nije mogao da računa na Danila Ikodinovića koji je prekinuo karijeru posle saobraćajne nesreće u junu 2008. godine, a na završnim pripremama povredio se Slobodan Nikić.

Sastav Srbije u Pekingu 2008. godine: Denis Šefik, Andrija Prlainović, Nikola Rađen, Vanja Udovičić, Dejan Savić, Duško Pijetlović, Filip Filipović, Aleksandar Ćirić, Aleksandar Šapić, Vladimir Vujasinović, Branko Peković, Živko Gocić i Slobodan Soro.

Srbija je grupnu fazu okončala sa skorom od tri trijumfa i dva poraza, te je kao trećeplasirana stigla do četvrtfinala u kome je bila bolja od Španije sa 9:5. U polufinalu "delfini" su igrali protiv Sjedinjenih Američkih Država.

Zanimljivo je da Amerikanci nisu upisali trijumf protiv Srbije od Igara u Atlanti 1996. godine, sve do Pekinga kada je rezultat bio 10:5.

U meču za treće mesto vaterpoliste Srbije čekali su donedavni saigrači, igrači Crne Gore. Ipak, poraz od Amerikanaca, po svemu sudeći, najteže je pao Denisu Šefiku i Aleksandru Šapiću, koji nisu igrali duel za treće mesto zbog povreda, zadobijenih van bazena. Mediji su posle poraza od Amerike izvestili da je nakon sastanka selekcije došlo do fizičkog sukoba dvojice vaterpolista u kome je Šapić povredio nogu, a Šefik ruku.

Dodatno oslabljena Srbija, u meču za bronzu, bila je prejaka za Crnu Goru, te je rezultatom 6:4 došla do prve olimpijske medalje od samostalnosti.

Londonska bronza i Prlainovićevi golovi

Tim Srbije u periodu od četiri godine pretrpeo je promene, zbog smene generacija, te u Londonu nije bilo Šapića, Šefika, Ćirića, Pekovića, Vujasinovića i Savića. Selektor Udovičić je još jednom pokušao da dođe do zlatne medalje.

Sastav Srbije na Igrama u Londonu: Slobodan Soro, Dušan Mandić, Živko Gocić, Vanja Udovičić, Aleksa Šaponjić, Duško Pijetlović, Slobodan Nikić, Milan Aleksić, Nikola Rađen, Filip Filipović, Andrija Prlainović, Stefan Mitrović i Gojko Pijetlović.

U grupnoj fazi Srbija je bila izuzetno dobra, sa prvog mesta je izborila četvrtfinale i to sa skorom od četiri pobede i jednim remijem.

U duelu za polufinale pala je Australija, ali igra nije bila ubedljiva kao u prethodnoj fazi turnira, te su "delfini" s rezultatom 11:8 došli na megdan svetskom prvaku Italiji koja je demonstrirala snagu i obezbedila finale.

Duel za bronzu u Londonu bila je repriza meča iz Pekinga. Crna Gora bila je željna revanša i tokom većeg dela utakmice bila je bolji rival. U finišu, Crnogorci su imali prednost od tri gola - 11:8.

Na scenu je onda stupio Filipović sa dva maestralna gola, a pratio ga je Nikić, čime je velika prednost bila anulirana. Zlatan gol vredan bronze delo je Vanje Udovičića koji je stavio tačku na meč - 12:11.

Slobodan Soro bio je posebno raspoložen na utakmici za treće mesto, a Andrija Prlainović je sa 22 gola na turniru proglašen za najboljeg strelca.

Samba u bazenu - početak u Riju nije slutio na prvo olimpijsko i osmo zlato u nizu

Srbija je na Olimpijske igre u Rio de Žaneiru stigla opravdano kao prvi favorit. Rezultati su govorili više od bilo kojih reči. Uzastopnih sedam zlatnih medalja - dve na prvenstvima Evrope, tri iz Svetske lige i po jedne sa šampionata sveta i Svetskog kupa - ulivale su jezu rivalima na pomen imena vaterpolo selekcije Srbije, a odražavali su i veliko poštovanje u svetu sporta.

Na turniru u Rio de Žaneiru srpski tim predvodio je selektor Dejan Savić.

Sastav Srbije na Igrama u Rio de Žaneiru: Gojko Pijetlovlić, Dušan Mandić, Živko Gocić, Sava Ranđelović, Miloš Ćuk, Duško Pijetlović, Slobodan Nikić, Milan Aleksić, Nikola Jakšić, Filip Filipović, Andrija Prlainović, Stefan Mitrović i Branislav Mitrović.

Dva remija (sa Mađarskom 13:13 i Grčkom 9:9) i poraz od Brazila sa 6:5 na početku grupne faze nisu odisali nadom da Srbija može daleko, dalje, najdalje, sve do medalje, zlatne.

Pobede nad direktnim konkurentima, Australijom i Japanom bile su neophodne i potpuno zaslužene.

U četvrtfinalu pala je Španija, potom Italija, a za zlatnu medalju Srbija je deklasirala Hrvatsku sa 11:7 i pokazala da je apsolutni vladar u vaterpolu. Filipović je bio najbolji strelac turnira sa 19 golova.

Nepodnošljiva lakoća osvajanja zlatnih medalja, "A, sad adio" za kraj

Pandemija izazvana koronavirusom odložila je Olimpijske igre 2020. godine, te su sa godinom zakašnjenja održana takmičenja. Selektor Dejan Savić je za nadmetanje u Tokiju napravio tri promene u odnosu na Rio. Nije bilo Gocića, Ćuka i Nikića.

Sastav Srbije na Igrama u Tokiju: Gojko Pijetlovlić, Dušan Mandić, Nikola Dedović, Sava Ranđelović, Strahinja Rašović, Duško Pijetlović, Đorđe Lazić, Milan Aleksić, Nikola Jakšić, Filip Filipović, Andrija Prlainović, Stefan Mitrović i Branislav Mitrović.

Srbija je u Tokiju za razliku od prethodnog turnira bila samo jedan od kandidata za neku od medalja, ali ne i glavni favorit. Bilans u grupnoj fazi sa tri pobede i dva poraza nije garantovao završnicu. Iako su timovi bili željni pobede nad najboljim vaterpolistima, to se dogodilo u periodu kada je Srbija podizala i tempirala nivo igre. Hrvatska i Španija su bile bolje u grupi, a u četvrtfinalu Italija je rutinski izgubila od "delfina".

Izabranici selektora Savića su se u polufinalu revanširali Špancima za poraz iz prve faze takmičenja. Filipović je postigao pobedonosni gol i zakazao finale sa Grčkom koja nije bila na nivou moćne Srbije.

Jedan od najboljih iz ove selekcije, gotovo sigurno i najbolji koji je ikada igrao vaterpolo - Filip Filipović - oprostio se od reprezentacije Srbije posle turnira u Tokiju na kome je kao i u Riju proglašen za najboljeg igrača turnira.

Posle trijumfa u Tokiju, ekipa selektora Savića imala je konferenciju za medije u Beogradu na kojoj je Stefan Mitrović je zapevao pesmu "A, sad adio"...

Pored Filipovića drugo uzastopno slavlje na Olimpijskim igrama i veličanstven oproštaj od reprezentacije imali su Gojko i Duško Pijetlović, Andrija Prlainović, Stefan i Branislav Mitrović, Milan Aleksić.

"Daćete mi malo vremena da se smirim, jebiga"

Jedino Novak Đoković stoji rame uz rame sa vaterpolo reprezentacijom Srbije kada je reč o donošenju radosti građanima nakon uspeha koji svi pojedinačno prihvatamo bezuslovno, ne mareći za jučerašnje i sutrašnje svakodnevice.

Kada je Dejan Savić na konferenciji upitan za utiske posle zlatne medalje u Tokiju, rekao je: "Daćete mi malo vremena da se smirim, jebiga". Suze na oči mu je naterala grupa ljudi koja je suvereno vladala vaterpolom. On bez te grupe momaka nije mogao, te je godinu dana kasnije podneo ostavku na selektorsko mesto.

U periodu od Tokija do Pariza, i tokom poslednjih godinu dana sa Savićem na klupi, ali i sa novim selektorom Urošem Stevanovićem, usledio je loš period.

U četvrtfinalu Svetskog prvenstva Srbiju je pobedila Hrvatska, u među osam najboljih Svetske lige bolja je bila Italija. U osmini finala Evropskog prvenstva, za "delfine" su bili prejaki Francuzi.

Stevanović još uvek nije osvojio medalju s nacionalnim timom. Svetsko prvenstvu u Fukuoki okončano je četvrtim, a u Dohi šestim mestom.

Sedmo mesto na Evropskom prvenstvu u Dubrovniku i Zagrebu bilo je skoro i očekivano. Istu poziciju, Srbija je osvojila i na Svetskom kupu u Los Anđelesu. Posle dužeg perioda Srbija na takmičenje ne odlazi kao favorit ili jedan od njih, već kao neugodan tim koji uživa u pobedama prethodnih generacija.

Sastav Srbije za Igre u Parizu: Radoslav Filipović, Vladimir Mišović, Dušan Mandić, Viktor Rašović, Nikola Dedović, Nikola Jakšić, Sava Ranđelović, Radomir Drašović, Petar Jakšić, Strahinja Rašović, Miloš Ćuk, Nemanja Vico, Nemanja Ubović.

Raspored utakmica u grupi B:

Prvo kolo:
28. jul: Australija - Španija 10.30
28. jul: Srbija - Japan 12.05
28. jul: Francuska - Mađarska 19.30

Drugo kolo:
30. jul: Australija - Srbija 10.30
30. jul: Japan - Francuska 15.00
30. jul: Španija - Mađarska 21.05

Treće kolo:
1. avgust: Srbija - Španija 12.05
1. avgust: Francuska - Australija 15.00
1. avgust: Mađarska - Japan 21.05

Četvrto kolo:
3. avgust: Španija - Japan 10.30
3. avgust: Australija - Mađarska 15.00
3. avgust: Srbija - Francuska 19.30

Peto kolo:
5. avgust: Mađarska - Srbija 12.00
5. avgust: Australija - Japan 13.35
5. avgust: Francuska - Španija 20.05