Imaginarni pejzaži

U proteklih šesnaest godina Skelton je razvio svoj karakteristični prepoznatljivi rukopis, baziran na dron strukturama proisteklim iz zvuka gudačkih instrumenata i klavira koji uranjaju u slojeve šumova izgrađenih uz pomoć degradacije akustičkih izvora i specifične primese terenskih snimaka, odnosno zvučne mape određene geografske lokacije. Ovaj postupak Skelton opisuje kao evokaciju i refleksiju o procesu propadanja i transformacije prirodnog sveta koji nas okružuje. Kao rezultat nastaje intenzivna, zvučno zasićena i afektivno izrazito melanholična muzika.

Na svom novom albumu koji predstavljamo u emisiji, Skelton se u potpunosti odrekao akustičkih instrumenata i posvetio istraživanju čisto elektronskih zvukova, kako onih kompjuterski modifikovanih, tako i i onih nastalih uz pomoć analognih sintisajzera. I pored potpuno drugačijeg zvučnog rezultata, osnovne teme Skeltonove muzike ostaju – ogoljeni i pusti geografski prostori, drevni mitovi, glacijalni procesi, uz dodavanje magijskog konceptualnog okvira izricanja čini. Međutim, brisanjem organske dimenzije svoje muzike, Skelton svoje zvučne "čari" stavlja u kontekst hladnog, mračnog i napuštenog sveta, kakve postindustrijske sutrašnjice, koja muzički više podseća na "power ambient" Bena Frosta, Tima Hekera ili nekih od recentnih radova Lorensa Ingliša.

Ipak, Skeltonova jaka strana su kompleksne ljudske emocije poput anksioznosti, povlačenja i tugovanja, te u tom smislu album Ove čini mogu se pevati nad ranom ipak ostavlja potpuno drugačiji utisak od ostvarenja gore pomenutih umetnika. Numere koje ćete čuti su intimnije, na prvi pogled futurističke, ali u stvari vezane za sadašnji trenutak konfuzije, izolacije i društvenog kolapsa, u kojem se jedino još možemo osloniti na efemernu prirodu zvuka kao moćnog terapeutskog sredstva koje štiti naše sve krhkije postojanje. Tako je i osmišljen imaginarni narativ albuma koji čitamo iz naslova pojedinačnih kompozicija – poput Ovo se može koristiti za ujed zmije, za one koji su obamrli ili koji ne mogu da umru, za unutrašnju ranu ili za sva pročišćenja. U tom pogledu Skelton pravi "zvučnu panaceju" za naše doba i za naše trenutno stanje.

Urednica Ksenija Stevanović