Pozorište u parku

„Pozorište u parku" nije obično pozorište. Nema salu, ni binu, ne poseduje dekor, reflektore, sedišta ni ulaznice, učesnici su deca, a ne glumci. Otvoreno je za svu decu, roditelje i građane. Predstave se ne prikazuju, već igraju. Publika ne mora da miruje i ćuti, već može aktivno da prati dramsku priču i učestvuje u kreativnosti i igri mladih. Za ovogodišnji program odabrano je desetak predstava iz cele Srbije (iz Zrenjanina, Kruševca, Iriga, Prijepolja, Leskovca, Beograda).

Dramski proces u učenju

Drama je najneposredniji način kojim pedagog može učenicima da približi nastavno gradivo. Kroz igru „kako da", učenik upoznaje ličnosti, teme i vrednosti iz književnosti, psihologije, istorije, stranog jezika i brojnih drugih predmeta. Takav metod, zasnovan na kreativnom dramskom procesu, predstavlja način učenja kroz stvaralačko dramsko iskustvo, koje nadilazi puko usvajanje gradiva. Stručnjaci smatraju da je učenje kroz kreativnu dramu ‒ učenje za život.

Tradicija primene pozorišta i drame u obrazovanju i vaspitanju seže daleko u istoriju ljudske kulture. Ipak, danas se pod tim najčešće podrazumeva tzv. britanski model. Dramski koncept nastavnog, zatim i umetničkog pristupa izučava se na brojnim univerzitetima, a stvorila ga je Doroti Hetkot u drugoj polovini dvadesetog veka, a jedna od preteča je i skromna učiteljica Harijet Finli Džonson, koja je još daleke 1907. godine u svojoj knjizi „The Dramatic Method of Teaching" opisala kako je sa svojim učenicima pravila predstave i kroz njih obrađivala lekcije iz matematike, istorije i drugih predmeta. Takvi pristupi su korišćeni sa decom u okviru škola, u nastavi, u dečjim dramskim grupama u okviru omladinskih, crkvenih, kulturnih, sportskih i drugih centara.