Hlor u bazenima – između koristi i štete

Učestalo izlaganje dezinfekcionim proizvodima koji se koriste za vodu u bazenima, pre svega hloru, moglo bi da poveća opasnost od pojave raka, pokazali su rezultati istraživanja koje je sprovela grupa španskih naučnika.

Hemijski dezinfekcioni rastvori poput hlora, broma ili mineralnih supstanci, kao i razne vrste filtera često se koriste u bazenima da bi se sprečilo razmnožavanje bakterija, virusa, algi i larvi insekata.

Poslednjih godina sve češće se upotrebljavaju i biofilteri u kombinaciji sa filterima koji kao osnovne potrošne materije imaju ugljenik, kao i UV aparati.

I pored takvih mera predostrožnosti infekcije korisnika su moguće, pa je neophodno redovno menjati vodu i obezbediti konstantan otok vode manjeg obima.

Španski stručnjaci su tokom istraživanja, čiji su rezultati objavljeni u specijalizovanom časopisu EHP (Environmental Health Perspectives), registrovali povećanu opasnost od raka bešike kod osoba koje dosta vremena provode u hlorisanoj vodi na bazenima u odnosu na one koje ih uopšte ne posećuju.

Do tih rezultata stručnjaci su došli analizom uzoraka urina, krvi i izdisajnog vazduha 49 plivača dobrovoljaca koji su nepušači nakon 40-minutnog plivanja u zatvorenom i hlorisanom bazenu, preneli su francuski mediji.

Kod tih plivača je nakon kupanja u organizmu otkriveno sedam puta više trihalometana, jedinjenja koja nastaju usled upotrebe hlora, a otkrivene su i promene na velikom broju biomarkera.

Naučnici su istakli da rezultati njihovog istraživanja pokazuju da se pozitivan uticaj plivanja na zdravlje ljudi može povećati smanjenjem potencijalnih zdravstvenih opasnosti od vode u bazenima.