Ponovo se dovlače pune torbe iz Mađarske - cene znatno niže, al' ukupan račun može skupo da košta

Zoran Novaković godinama kupuje mađarske proizvode. Nekad putuje do Mađarske, ali češće ih nabavlja u jedinoj prodavnici u Beogradu.

"Prvo je jeftinije, drugo kvalitetnije, sve ovo i to što ja često idem u Budimpeštu. Imamo tamo kumove, pa se služimo tamo mesom, ćuretinom", kaže Zoran Novković.

Ekipa RTS-a je uporedila cene nekih proizvoda:

Kilogram ćurećih prsa dvostruko je jeftiniji od domaćih, a i određene vrste sira, poneke i za nekoliko stotina dinara.

Litar mađarskog mleka sa 1,5 odsto masti košta 99 dinara, a skuplji je recimo mađarski kečap.

"Naši ljudi kod nas najviše vole isključivo mađarske proizvode, to su sirevi, ćuretina, to su posebni delikatesi koje uvozimo iz Mađarske. Mi smo direktni uzvoznici iz Mađarske, potpuno legalnim putem i tokovima, ide na analizu, dobijamo potvrde i stavlja se u promet", kaže poslovođa u prodavnici mađarske robe Tamara Marković.

Ima onih koji idu u Segedin u kupovinu. Subotičani najviše, jer su najbliži granici, ali isplati se čak i Beograđanima.

"I sada, a i ranije je to bilo da su cene namirnica bile znatno jeftinije u Mađarskoj nego u Srbiji i to funkcioniše kao sistem jer se pojedincu isplati da ode, kupi i pokrije troškove puta. Imamo posebno iz ovih pograničnih područja ljude koji se snabdevaju osnovnim životnim namirnicama na taj način, jer mu se isplati da kupi po znatno nižoj ceni i prelazi granicu", rekao je predsednik Pokreta za zaštitu potrošača Petar Bogosavljević.

I ne samo namirnice, u Mađarskoj se po nižim cenama kupuju i tehnički uređaji, ali u oba slučaju mora da se obrati pažnja na to koliki je ukupan račun.

Ono za šta carinik proceni da nije za kućnu upotrebu, ne može da se prenese preko granice.

Ako je vrednost kupljenih stvari veća od 100 evra, po pravilu se smatra da je ta roba namenjena za nelegalnu preprodaju. Kazne za to su od više stotina hiljada do dva miliona dinara.