Kristijan Teclaf izvodi koncerte Betovena i Sibelijusa

Na svom najnovijem albumu, jedan od najznačajnijih violinista današnjice izvodi dva standardna dela iz violinskog koncertantnog repertoara, koja je i sam ranije diskografski zabeležio za druge izdavačke kuće, interpretirajući Betovenov koncert dva puta, pod rukovodstvom Mihaela Gilena i Davida Zinmana, a Sibelijusovo delo 2002. godine, sarađujući sa Tomasom Dausgardom. Ovog puta, za dirigentskim pultom se nalazi Robin Tičati, britanski dirigent mlađe generacije koji od 2017. godine predvodi Nemački simfonijski orkestar iz Berlina. Energije dvojice interpretatora podudarile su se u ovim delima, stilski veoma ralzičitim, ali u kojima je vrhunski izvođački virtuozitet udružen sa muzikom velike dubine i osećajnosti.

Kada je reč o interpretaciji Betovenovog koncerta, kako kritičari navode, Teclaf i Tičati transformišu „ovaj Sveti gral u pivsku kriglu, sa osećajem nesputane opijenosti, koja se pre svega preliva u zaigrane kadence spoljašnjih stavova, koja se u prvom stavu gotovo otima kontroli, a u završnom dovodi do posebnog uzbuđenja”. Zaključujuću opis interpretacije ovog Betovenovog dela, kritičar magazina Gramofon zapisuje „zapravo, mislim da nikada nisam čuo uzbudljivije tumačenje tog završnog ronda” i dodaje da ono nikada nije više zvučalo kao preteča muzike Paganinija.

Teclafovo provokativno tumačenje nije se ograničilo samo na Betovenovo delo, već on nastavlja da „rizikuje” i u Koncertu Jana Sibelijusa. Delo zvuči epski, sa vrtoglavo brzom drugom temom prvog stava, u kojoj kritičari primećuju da violinista „hoda po ivici ali, izlazi neokrznut”, pružajući ovoj poznatoj muzici novu i uzbudljivu interpretaciju. Kako kritičar Gardijana navodi „oba izvođenja zaobilaze interpretativne konvencije, ali istovremeno ne narušavaju ili ne uklanjaju sa istorijskih pozicija svoje najbolje rivale”.

Urednica emisije: Ivana Neimarević