Skriveni tunel u majanskom hramu otkriva mračne tajne žrtvovanja muških blizanaca

Otkriće je napravljeno nakon što je međunarodni tim naučnika analizirao najnovijom tehnologijom drevne ljudske ostatke pronađene u Čičen Ici.

Nalazi, objavljeni u časopisu Nejčer (Nature), opovrgavaju teorije da su devojčice i žene činile većinu ljudskih žrtava u hramovima.

Čičen Ica u današnjem Meksiku jedan je od najpoznatijih arheoloških lokaliteta u Severnoj Americi, a grad je predstavljao moćan politički centar vekovima pre dolaska Španaca.

Grad je poznat po svojoj monumentalnoj arhitekturi, uključujući i ogroman hram Kastiljo. Ono po čemu je zloglasan jeste rasprostranjena praksa žrtvovanja ljudi.

U Čičen Ici su otkriveni brojni fizički ostaci kao i umetnički crteži obreda. Pretražujući jedan od hramova još početkom 20. veka naučnici su otkrili ostatke stotina žrtava, kao i ogroman compantli odnosno vitrinu za lobanje.

Ali razlog i kontekst obrednog ubijanja na lokalitetu nije prethodno analiziran. Ono što je bilo poznato je da su mnoge žrtve bila deca i adolescenti.

Iako se verovalo da su devojčice bile primarni fokus ljudskog žrtvovanja, stručnjaci kažu da je teško samo na osnovu fizičkog pregleda odrediti pol od kostura tako mladih pojedinaca.

Nedavne anatomske analize pokazale su da su zapravo mnoge žrtva bile dečaci. Podzemna odaja, poznata kao čultun, otkrivena 1967. godine sadržala je ostatke više od 100 dece.

Prostorija je bila spojena sa malom pećinom, što se smatra kao tačka spajanja sa podzemnim svetom.

Stručnjaci su sada sproveli detaljnu genetsku istragu ostataka 64 dece koja su ritualno ubijena.

Datiranje je pokazalo da je prostorija korišćena kao mrtvačnica tokom perioda od 500 godina, od sedmog do dvanaestog veka, ali da većina otkrivenih ostataka potiče od 800. do 1000. godine, odnosno političkog vrhunca Čičen Ice.

Genetske analize pokazale su da su sva deca čiji su ostaci tu pohranjeni bila dečaci. Analize su takođe pokazale i da su deca poticala od lokalne majanske populacije, a da je najmanje četvrtina dece bila u rodu sa nekim drugim detetom iz odaje.

Mladi srodnici imali su sličnu ishranu, što ukazuje da su verovatno odrastali zajedno u istom domu.

Koautorka studije dr Ketrin Nagele sa „Maks Plank“ instituta za evolutivnu antropologiju kaže da su na opšte iznenađenje otkrili dva para identičnih blizanaca.

Zbog toga smatraju da su srodna muška deca najčešće odabirana u parovima za obredna žrtvovanja.