Ljudi iz bronzanog doba uzimali halucinogene droge, otkriva studija

Menorka je prvi put bila naseljena tokom druge polovine trećeg milenijuma pre nove ere, tokom kasnog bakarnog/ranog bronzanog doba.

Ostrvljani su izgradili velike megalitne kamene spomenike poznate kao navete, taule i talaioti. Oko 1450. pre nove ere počelo je po tradiciji korišćenje prirodnih pećina zatvorenih kiklopskim zidovima za ljudske sahrane.

Nova studija objavljena u naučnim izveštajima časopisa, pronašla je direktne dokaze o upotrebi droga na Menorci iz bronzanog doba, na osnovu analize sprovedene na ljudskoj kosi pronađenoj u kultnoj pećini Es Karit, na Menorci (Balearska ostrva).

Istraživači su pronašli dokaze o upotrebi droge tokom održavanja ceremonija bronzanog doba.

Analiza pramenova ljudske kose koja je pronađena u grobnicama na ostrvu Menorka, u Španiji , ukazuje na to da su drevne ljudske civilizacije koristile halucinogene lekove dobijene od biljaka.

Istraživači su otkrili skopolamin, efedrin i atropin u uzorcima kose. Atropin i skopolamin se nalaze u nekim biljkama i mogu izazvati delirijum, halucinacije i izmenjenu percepciju. Efedrin je stimulans dobijen iz određenih vrsta borova koji može povećati uzbuđenje, budnost i fizičku aktivnost.

„Još u periodu paleolita ljudi su znali za biljke koje se ne koriste u ishrani. Dobijeni rezultati ukazuju da su ljudi iz bronzanog doba sa Menorke koristili nekoliko biljaka koje u sebi sadrže halucinogene, Solanaceae i Ephedra .

„Interesantno je da psihoaktivne supstance koje su naučnici predstavili u studiji nisu bile korišćene za ublažavanje bolova, potvrđeno je na osnovu populacije koja je sahranjena u pećini Eskaritik. S obzirom na potencijalnu toksičnost alkaloida koji se nalaze u kosi, njihovo rukovanje, upotreba i primena tražili su znanje koje imaju šamani, jer su jedino oni bili sposobni da kontrolišu neželjene efekte biljnih lekova“, naveli su autori studije.

Naučnici sugerišu da je prisustvo ovih supstanci moglo da bude posledica konzumiranja nekih biljaka, kao što su mandragora i bor. Smatra se da su ove biljke koje u sebi imaju opojne droge, korišćene kao deo ritualnih ceremonija koje je izvodio šaman.

Prethodni dokazi o praistorijskoj upotrebi droga u Evropi zasnivali su se na indirektnim dokazima kao što su otkrivanje opijumskih alkaloida u posudama iz bronzanog doba, pronalaženje ostataka biljaka u ritualnim umetničkim prikazima.

Elisa Guera-Doče, sa Univerziteta u Valjadolidu u Španiji, i njene kolege pregledali su pramenove kose iz pećine Es Karit, stare oko 3.600 godina . U pećini se nalazila komora, čiji se prostor koristio za sahrane, pre oko 2.800 godina. U ovoj komori su pronađeni ostaci 210 osoba.

Pramenovi kose samo određenih pojedinaca bili su obojeni u crveno, stavljeni u ukrašene drvene posude napravljene od životinjskih rogova i zapečaćene u komori koja se nalazila nedaleko od pećine. Pramenovi kose datiraju pre oko 3.000 godina.