Plakete fonda „Branislav Mane Šakić“ Jeleni Đukić i Željku Stefanoviću

Dobitnicima je priznanje uručeno u smederevskoj Narodnoj biblioteci, a u obrazloženju žirija, između ostalog stoji, da je ovogodišnjim dobitnicima, zajednička nit , rad u kulturno-zabavnom programu Radio Beograda, kao i da je uz podrazumevanu glasovnu i jezičku stručnost, značajan i njihov doprinos, lični pečat i prepoznatljivost i na polju informativno-obrazovnog segmenta emisija pomenutog žanra.

Ovo priznanje nosi pečat sećanja i dužnog poštovanja prema Branislavu Manetu Šakiću, čoveku-zaljubljeniku u čistotu jezika i lepotu izgovorene reči, čiji su život i četvrt veka spikerskog rada ostali utkani u bitisanju smederevskog radija. Imajući pomenuto u vidu, iste godine od njegovog preranog odlaska, a na inicijativu supruge Jadranke Nićin, novinara, i uz svesrdnu podršku ove medijske kuće, formirani su Fond i odličje koji nose Šakićevo ime.

Zaključno sa 2010. godinim, nagrada je dodeljivana 16. oktobra u Radio Smederevu, na dan osnivanja ovog medija da bi, nakon njegove privatizacije a potom i gašenja, celokupna realizacija izbora i uručenja Plakete ostala u nadležnosti inicijatora i osnivača Fonda, i obavlja se u Narodnoj biblioteci Smederevo 5. juna, na dan rođenja Branislava Maneta Šakića.

Stručni žiri, u čijem sastavu su predstavnici Fonda i nekoliko bivših dobitnika nagrade, od 1998. pa zaključno sa 2022. izabrao je 27 nosilaca odličja za koje smatra da su svojim radom opravdali svrhu postojanja ovog priznanja.

Biografije dobitnika

Jelena Đukić, novinar u penziji, tokom svog višedecenijskog rada, najpre u Radio Beogradu a potom i u Televiziji Beograd, kao autor, voditelj i urednik, beleži niz emisija i serijala u kulturno-zabavnom programu ovih glasila. Završivši studije jugoslovenske i svetske književnosti 1962., svoj profesionalni hod započinje 1963. kao saradnik, a potom i urednik i voditelj raznih kontakt emisija.

Prva u nizu, „Mikrofon je vaš“, preimenovana u „Subotom uveče“, koju vodi sa Vlastimirom Đuzom Stojiljkovićem, donosi joj 1967. „Zlatni mikrofon“, a već naredne godine i Nagradu Radio Beograda za najbolje godišnje programsko ostvarenje. Pre prelaska u Televiziju Beograd, nepunu deceniju rada zaokružuje serijalom „Tražimo zabavu za vas“, kroz razgovore sa vrsnim delatnicima - Desankom Maksimović, Brankom Ćopićem, Gustavom Krklecom i Radivojem Lolom Đukićem.
U Obrazovnom programu Televizije Beograd, radila na seriji dokumentarno-igranih emisija „Kultura stanovanja“ u saradnji sa Novakom Novakom, kraće vreme vodi emisiju „Selo bez seljaka“,a prelaskom u Kulturno-umetnički program priprema, uređuje i vodi dokumentarni deo serije emisija „Nedeljno popodne“, kao i emisije namenjene mladima „Po ljudima učio sam svijet“ (Njegoš).

Povodom 13. juna, Dana novinara Srbije, Saveza novinara Jugoslavije i Udruženja novinara Srbije, 1989. dobija Srebrnu Plaketu za 25 godina rada u novinarstvu i doprinos razvoju novinarske organizacije. Iste godine odlazi u penziju.

Nakon smrti supruga Radivoja Lole Đukića 1995, a po njegovoj želji, zbrinjava Legat i ustupa ga Centralnoj biblioteci Crne Gore na Cetinju da bi potom u periodu od 1995. do 2004. priredila i objavila njegove rukopise - Ogledalo građanina pokornog, Deset zapovesti, Ljudi sa dve glave, Crni sneg, Budibogsnama i Kameleoni.

Željko Stefanović, rođen 1962. u Beogradu, već 17 godina uređuje, priprema i vodi kultnu emisija Radio Beograda 1 „Vreme sporta i razonode“, porodični magazin o sportu, uz aktuelnosti iz javnog i kulturnog života, a čije emitovanje je počelo davne, 1960. godine. Kao 14-njak zainteresovan za ovaj medij, započinje saradnju u emisiji „Veče uz radio“ Nikole Karaklajića, što je potom uticalo i na njegovo kasnije opredeljenje da studira novinarstvo.

Zaljubljenik u muziku, od 1979. autor je i voditelj omladinske emisije Radio Smedereva „Muzički ringišpil“ a 1994. uporedo sarađuje i sa drugim medijima kao što su Radio 101, Beograd 202,Treći kanal RTS-a, gde beleži angažman i u emisijama „Da pitamo zajedno“, „Leto na Adi“, „Hit meseca“ i dr. Više godina vodi i poznate muzičke festivale MESAM, Beogradsko proleće, Gitarijadu u Zaječaru.

Status stalno zaposlenog stiče 1988. u Ježu, radeći za časopis ITD, potom je 13 godina deo redakcije „Politici ekspres“ paralelno radeći i na programima Radio Beograda. Pisao je i za brojne časopise na području Srbije, sarađujući i sa sarajevskim AS-om, makedonskim Ekranom i slovenačkim listom Večer.

Dobitnik je više priznanja, među kojima su i „Zlatni mikrofon“, Oskar popularnosti, statue Zlatnog melosa, brojne diplome za vođenje humanitarnih koncerata i priredbi, te Decembarske nagrade Skupštine opštine Zvezdara za značajan doprinos razvoju i unapređenju fizičke kulture. Član je esnafskog i Udurženja sportskih novinara Srbije.