O čemu se radi, zašto je ova indijska kornjača tako žuta

Iako se ovakve aberacije boje retko sreću u prirodi, izgleda da je ova pojava mnogo češća no što se prirodnjacima čini. Žute varijante indijske kornjače (Lissemys punctata) – koje su uobičajeno tamnosmeđe sa žutim mrljama i kremaste sa donje strane oklopa – otkrivene su već više puta tokom godina u raznim delovima Južne Azije, gde je ova vrsta vodozemaca jedna od najzastupljenijih vrsta kornjača.

Genetska anomalije se ne dešavaju često, ali kada se dogode, normalno je da privlače više pažnje. U pokrajni Gudžarat na zapadnoj obali Indije, 1997. godine je otkrivena žuta kornjača sa ružičastim očima, a navodno su pronađeni slični primerci i u Mjanmaru i Bangladešu, mada nisu dokumentovani.

Tokom leta, zlatna kornjača je otrivena u Odiši, državi na istoku Indije, a biolog koji je pronalazak objavio na svom nalogu na Tviteru, tvrdio je da je prošle godine pronašao još tri takva primerka.

Nedavno je objavljeno otkriće prve zlatne kornjače i u Nepalu. Iako nema dovoljno podataka o svim ovim skorijim nalazima, smatra se da je uzrok ove pojave nedostatak pigmentacije.

Slično kao i kod albinizma – genetskog poremećaja koji uzrokuje potpuni nedostatak pigmenata – samo umesto da postanu potpuno bele, u određenim situacijama, dešava se da žuti pigmenti pteridini opstanu i daju dominantnu boju jedinki (zajedno sa pigmentima oka).

U julu, kada su snimci zlatne kornjače preplavili društvene mreže, indijski herpetolozi su naveli da se dešavalo da se provuče i crveni pigment. Nažalost, primerke indijskih kornjača rubin boje nema na mrežama.

Međutim, iako kornjače ovako živopisnih boja ljudima izgledaju zanimljivo i bile bi sigurno vrlo cenjene na tržištu kućnih ljubimaca, u prirodnim uslovima ova genetska aberacija stvara im velike probleme jer im onemogućava da se sa uspehom zaštite od prirodnih neprijatelja.