Kornjača koja se stalno osmehuje više nije na rubu izumiranja

Burmanska kornjača karakteristična je po izrazitim očima i stalno izvijenim usnama "u osmeh". Kao odrasla jedinka može biti dugačka je i do jednog metra.

Broj burmanskih kornjača porastao za više od 1.000 posle jednog ambicioznog programa zaštite koji je trajao poslednjih 20 godina.

Vrsta inače živi samo u rečnim sistemima Mjanmara i 2000. godine se smatrala kandidatom za vrstu na rubu izumiranja.

Međutim, baš u tom vremenskom periodu, kupljen je jedan živi primerak "kornjače sa osmehom" na kineskom tržištu divljih životinja, koji je sada u posedu jednog američkog sakupljača kornjača.

Ubrzo nakon toga, naučnici su slučajno naišli na dve preostale populacije ovih životinja u divljini tokom terenskih istraživanja.

Formirali su poseban program zaštite da bi pokušali da spasu ovu zanimljivu vrstu.

Kao rezultat, životinji sada više ne preti zaborav i ne smatra se ugroženom.

Većina ovih koenjača se gaji i čuva drži u kontrolisanim uslovima, a tek mali broj je pušten u divljinu tokom poslednjih pet godina.

Stiven G. Plat, herpetolog iz Društva za zaštitu divljih životinja, vodio je kampanju za uspostavljanje uzgojnog programa.

"Da nismo intervenisali na vreme, ove kornjače jednostavno ne bi više bilo", rekao je Plat.

Ženke ove vrste su veće od mužjaka, dok mužjaci tokom životnih perioda prolaze kroz zapanjujuću promenu boje tela, naročito tokom sezone razmnožavanja.

Obično su im glave zelene, ali kada pokušavaju da nađu partnerku, glave postaju više žute sa upečatljivim crnim detaljima.

Nova studija sada je prvi put mogla da opiše i fotografiše mladunce ove malo poznate rečne kornjače.