Draga Ljočić - prva srpska lekarka, feministkinja i filantropkinja

Rođena je u Šapcu gde je završila Licej, a potom postaje prva Srpkinja koja pohađa ciriški Medicinski fakultet.

U vreme Srpsko-turskog rata učestvovala je kao bolničarka i odlikovana činom poručnika. Posle rata, po povratku u Srbiju, dugo ne uspeva da dobije posao u državnim zdravstvenim institucijama jer „žene ne služe vojsku“, kako je pisalo u jednom od odgovora.

Tek posle urgencija kraljice Natalije Obrenović i detaljnog ispitivanja njene stručnosti pred komisijom, odobreno joj je otvaranje privatne lekarske prakse. 

Kasnije počinje da radi u državnoj bolnici u kojoj je dugo imala status lekarskog pomoćnika. U vreme Srpsko-bugarskog rata, radi kao jedini lekar u tri beogradske bolnice.

Po završetku rata unapređena je u sekundarnog lekara, sa znatno manjom platom nego njene muške kolege.

Posle trideset godina rada u državnoj službi, iz koje je otpuštena jer je zahtevala izjednačavanje profesinalnog statusa sa muškim kolegama, učestvuje u Prvom svetkom ratu kao lekar i nastavlja privatnu praksu.

Na kraju, država joj odobrava pravo na penziju. 

Bila je velika dobrotvorka i sa Lazom Lazarevićem je često besplatno lečila decu, pogotovo devojčice jer je znala zdravstveno stanje devojčica po ženskim školama.

Osnovala je udruženje za staranje o napuštenoj deci čiji rad je javnost osuđivala jer se uglavnom radilo o vanbračno rođenoj deci.

Zbog velike smrtnosti novorođenčadi, prevodi knjigu ruske doktorke o negovanju beba i male dece kako bi obrazovala majke u Srbiji. Njenom zaslugom, izgrađen je dom za nezbrinutu decu, kao i bolnica za majke i decu.

Imala je pet ćerki sa Rašom Miloševićem, jednim od osnivača radikalne stranke, a jedna od njih - Radmila, iako svesna položaja žena lekara u Srbiji, sledila je put svoje majke i zavšila studije medicine u Cirihu.