Sve smo stariji i sve nas je manje, neslavni rekordi širom Srbije i po broju samačkih domaćinstava

Crna Trava pamti vreme kada je tu živelo više od 13.500 ljudi, a danas tek nešto više od 1.000. Putevi koje su gradili u rodnom kraju, čuvene majstore Crnotravce odveli su u beli svet.

"Kada smo sagradili građevinsku školu, školovali smo kadar. Znali smo da ne možemo sve da ih zaposlimo. Napravili smo možda veliku grešku što nismo paralelno napravili još neku školu koja bi mogla sve da zaposli u Crnoj Travi", priča meštanin Časlav Nikolić.

Neslavni rekordi

Danas, Crna Trava drži neslavni rekord ne samo po padu broja stanovnika, već i po broju samačkih domaćinstava – svaki drugi je sam i star. Slično je i u Gadžinom Hanu, Rekovcu, Babušnici, Bosilegradu, ali i u centralnim beogradskim opštinama – Starom Gradu, Savskom Vencu i Vračaru. 

"Porastao je i broj staračkih domaćinstava, gde svi članovi imaju 64 i više godina. U gradskim naseljima, svako peto domaćinstvo čine osobe u kojima svi članovi imaju 65 i više godina, a u seoskim naseljima čak svako četvrto. To nam pokazuje koliko smo zašli u duboku demografsku starost", kaže Ljiljana Đorđević, načelnica odeljenja za popis stanovništva RZZS. 

Razlike među regionima

Velike su i razlike među regionima. Dve trećine bruto domaćeg proizvoda akumulira se u Beogradu i u Novom Sadu.

"Praktično imamo čitave rubne delove Banata, južne, istočne i jugozapadne Srbije koji su demografski ugroženi. To su oblasti na koje država mora da utiče da smanji ogromne razlike u ekonomskom razvoju između regiona i opština. To će pomoći merama koje postoje ili bi se donele, u demografskom smislu, da se efektivno i ostvare“, objašnjava demograf Vladimir Nikitović.

Prema njegovim rečima, ako ne utičemo na smanjenje tih razlika, većina mera neće imati efekta osim u sredinama gde nemamo lošu situaciju, poput Beograda.

Višegeneracijske porodice postale su retkost u Srbiji. Ima ih još u Novom Pazaru, Sjenici, Tutinu i u zapadnoj Srbiji, ali sve manje.