Ustoličen episkop zapadnoevropski Justin

Na praznik Svetog apostola i jevanđeliste Jovana Bogoslova, danas je u molitvenom prisustvu patrijarha srpskog Porfirija, episkop zapadnoevropski Justin načalstvovao na svetom evharistijskom sabranju u Sabornom hramu u Parizu, saopštila je Srpska pravoslavna crkva.

Episkop Justin je u prisustvu patrijarha služio svetu arhijerejsku liturgiju povodom ustoličenja.

On je na to mesto postavljen na zasedanju Svetog arhijerejskog Sabora u maju. 

Pored mnogobrojnih vernika, svetoj arhijerejskoj liturgiji prisustvovali su i šef diplomatije Nikola Selaković, ministar Nenad Popović, ambasadori Srbije u Francuskoj Nataša Marić, pri Unesku Tamara Rastovac Siamašvili, direktor Kulturnog centra Srbije, Natali Beljanski, ambasadorka Bosne i Hercegovine u Francuskoj Bojana Kondić Panić, mitropolit francuski Dimitrije i pukovnik Žak Ogar, nosilac Ordena Svetog Save za zaštitu Srba na Kosovu i Metohiji.

Osim sveštenstva SPC iz Srbije, ustoličenju Justina prisustvovalo je madridsko-lisabonski i administrator zapadnoevropski Nestor, dubnski Jovan, domodedovski Simeon i reutovski Jelisije iz Moskovske patrijaršije, zapadnoamerički Maksim,  jegarski arhimandrit Nektarije, toplički protosinđel Petar, zapadnoevropski i južnoevropski Josif iz Rumunske pravoslavne crkve, kao i londonski i zapadnoevropski Irinej iz Ruske zagranične pravoslavne crkve, navela je SPC.

Biografija episkopa Justina 

Episkop Justin (Jeremić) je rođen 22. juna 1982. godine u Rumi od oca Miloša i majke Olge. Osnovnu školu završava u rodnom gradu, a zatim upisuje Bogosloviju Svetog Arsenija Sremca u Sremskim Karlovcima. 

Marljivost prema bogoslovlju i ljubav prema bogosluženju, ali i prema monaškom životu i podvigu, opredelili su dalji životni put mladog bogoslova, pa je vladika Vasilije odlučio da ga pred kraj petog razreda, u martu 2002. godine, zamonaši po činu male shime u fruškogorskom manastiru Velikoj Remeti.

Ubrzo potom, na praznik Blagovesti, monah Justin je rukopoložen u čin jerođakona u manastiru Krušedolu.

Posle Bogoslovije, koju završava kao najbolji učenik u generaciji, upisuje Moskovsku duhovnu akademiju. Pred polazak u Moskvu, oktobra 2002. godine, u manastiru Velikoj Remeti je rukopoložen u čin jeromonaha. 

Duhovnu akademiju završava odbranivši diplomski rad na temu "Isihazam u srpskom monaštvu u 13. i 14. veku". U toku studija, kao najboljem inostranom studentu, dodeljena mu je posebna stipendija iz Fonda patrijarha moskovskog i sve Rusije Alekseja Prvog. 

Po povratku iz Moskve, 2006. godine, pričislen je bratstvu zapustelog manastira Starog Hopova na Fruškoj gori. 

Upućen je na postdiplomske studije na Bogoslovskom fakultetu u Atini, gde je boravio do 2013. godine, kada po blagoslovu episkopa zapadnoevropskog Luke i ukazanoj potrebi prelazi u Pariz. Služio je kao paroh u Lionu i Dižonu, kao i u parohiji Svetog Save u Parizu.

Na Bogojavljenje 2015. godine odlikovan je činom protosinđela, a 30. oktobra 2016. godine je rukoproizveden u čin arhimandrita. 

Aktivno prevodi tekstove liturgijske sadržine sa ruskog i grčkog jezika, od kojih je neke objavio u časopisima Istina, Vidoslov i Srpski Sion. Napisao je Službu svetom prepodobnomučeniku Rafailu Šišatovačkom. Govori ruski, grčki i francuski jezik. 

Na redovnom prolećnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve u Beogradu 2021. godine izabran je za vikarnog episkopa hvostanskog.