Preminuo Nikola Pilić, svetska teniska legenda

Rođen je 1939. godine u Splitu, tada u Kraljevini Jugoslaviji.

Tokom mladosti je učio brodogradnju u Splitu, da bi potom pokušao da upiše Višu školu u Zagrebu, ali nije ispunio kriterijume, te je završio Višu upravnu školu u Novom Sadu.

Tenisku karijeru započeo je u Teniskom klubu Split, pre "otvorene ere" (Open era) 1953. godine. Već 1957. nastupao je za omladinsku reprezentaciju Jugoslavije, a od 1961. postao je standardni član seniorskog tima.

U nacionalnim okvirima, bio je dominantan igrač svoje epohe. Pet puta je osvajao Prvenstvo Jugoslavije u pojedinačnoj konkurenciji (1962, 1963, 1964, 1966. i 1967. godine), sedam puta u dublu – prvo sa Srđanom Jelićem 1959. godine, a zatim u partnerstvu s Borom Jovanovićem od 1961. do 1966. godine. U mešovitom dublu takođe je zabeležio titulu – 1959, sa Maricom Cindrak.

Bio je član grupe "Osmorica zgodnih", koja je 1968. pokrenula jedan od prvih profesionalnih turova pod nazivom Svetsko tenisko prvenstvo (WCT).

Na međunarodnoj sceni, Pilić je osvojio tri ATP turnira, a najbolji plasman na svetskoj rang listi mu je bilo 12. mesto, koje je držao 31. oktobra 1973. godine.

Njegov najveći pojedinačni uspeh dogodio se 1973. godine, kada je stigao do finala Rolan Garosa. U meču za titulu poražen je od rumunskog asa Ilijea Nastasea, u tri seta.

Nedugo potom, Pilić je optužen da je odbio da igra za Jugoslaviju u Dejvis kupu, što je dovelo do njegove suspenzije na Vimboldonu i masovnog bojkota Vimbldona od strane brojnih igrača koji su se solidarisali sa Pilićem (81 od 100 članova novoosnovanog ATP-a). Tako je Pilić postao centralna ličnost poznatog Vimbldonskog bojkota 1973. godine. Taj je bojkot udario temelje ATP-u, koji je osnovan godinu dana ranije. Nikola Pilić, kao jedan od nekoliko članova grupe "Osmorica zgodnih" koji su bili i osnivači Asocijacije teniskih profesionalaca (ATP) bio je zadužen da sastavi prvu svetsku ATP rang-listu, ručno sabirajući poene.

U dubl konkurenciji, Pilić je takođe ostvario značajne rezultate. Igrao je dva grend slem finala –  1962, na Vimbldonu, u tandemu sa Borom Jovanovićem, izgubio je od Australijanaca Boba Hjuita i Freda Stola, dok je 1970. godine osvojio titulu na Otvorenom prvenstvu SAD sa Francuzom Pjerom Bartesom. U finalu su savladali legendarni australijski par Roj Emerson/Rod Lejver.

Zlatnu medalju osvojio je i na Mediteranskim igrama 1963. godine, u dublu sa Borom Jovanovićem.

Profesionalnu igračku karijeru završio je 1978. godine, ali je njegov uticaj na tenis nastavio da raste kroz izuzetno uspešnu trenersku i selektorsku karijeru.

Pilić i Đoković, saradnja velikana

Kao selektor teniske reprezentacije Nemačke, Nikola Pilić je osvojio Dejvis kup tri puta — 1988, 1989. i 1993. godine. U tom periodu sarađivao je sa nekim od najvećih imena nemačkog tenisa, uključujući Borisa Bekera i Mihaela Štiha.

Veliki uspeh postigao je i kao selektor Hrvatske, kada je 2005. godine u finalu Dejvis kupa u Bratislavi njegova reprezentacija savladala Slovačku i tako stigla do prve titule u istoriji.

Pilić je bio i savetnik reprezentacije Srbije, koja je pod vođstvom Bogdana Obradovića osvojila Dejvis kup 2010. godine. Njegov stručni doprinos bio je od velikog značaja u tom istorijskom trijumfu.

Osnivač je teniske akademije u blizini Minhena, gde su trenirali brojni poznati igrači, među kojima je i Novak Đoković. Uz Jelenu Genčić i, kasnije, Marijana Vajdu, smatra se najznačajnijim trenerom koji je oblikovao Đokovićev teniski put.

Sa Đokovićem je sarađivao u teniskoj akademiji u Minhenu, u kojoj su trenirali i mnogi drugi poznati teniseri.

Za izuzetan doprinos srpskom sportu, Pilić je 2020. godine odlikovan Zlatnom medaljom za zasluge Republike Srbije.

Dugo je živeo u Nemačkoj i bio je u braku sa glumicom Mijom Adamović.