Preminuo Nikola Pilić, svetska teniska legenda

Rođen je 1939. godine u Splitu, tada u Kraljevini Jugoslaviji.

Tokom mladosti je učio brodogradnju u Splitu, da bi potom pokušao da upiše Višu školu u Zagrebu, ali nije ispunio kriterijume, te je završio Višu upravnu školu u Novom Sadu.

Tenisku karijeru započeo je u Teniskom klubu Split, pre "otvorene ere" (Open era) 1953. godine. Već 1957. nastupao je za omladinsku reprezentaciju Jugoslavije, a od 1961. postao je standardni član seniorskog tima.

U nacionalnim okvirima, bio je dominantan igrač svoje epohe. Pet puta je osvajao Prvenstvo Jugoslavije u pojedinačnoj konkurenciji (1962, 1963, 1964, 1966. i 1967. godine), sedam puta u dublu – prvo sa Srđanom Jelićem 1959. godine, a zatim u partnerstvu s Borom Jovanovićem od 1961. do 1966. godine. U mešovitom dublu takođe je zabeležio titulu – 1959, sa Maricom Cindrak.

Bio je član grupe "Osmorica zgodnih", koja je 1968. pokrenula jedan od prvih profesionalnih turova pod nazivom Svetsko tenisko prvenstvo (WCT).

Jedan od osnivača ATP-a

Pilićev najveći pojedinačni uspeh na međunarodnoj sceni dogodio se 1973. godine, kada je stigao do finala Rolan Garosa. U meču za titulu poražen je od rumunskog asa Ilijea Nastasea, u tri seta.

Nedugo potom, Pilić je optužen da je odbio da igra za Jugoslaviju u Dejvis kupu, što je dovelo do njegove suspenzije na Vimboldonu ali i masovnog bojkota Vimbldona od strane brojnih igrača koji su se solidarisali sa Pilićem (81 od 100 članova novoosnovanog ATP-a).

Tako je Pilić postao centralna ličnost poznatog Vimbldonskog bojkota 1973. godine. Taj je bojkot udario temelje ATP-u, koji je osnovan godinu dana ranije. Nikola Pilić, kao jedan od nekoliko članova grupe "Osmorica zgodnih" koji su bili i osnivači Asocijacije teniskih profesionalaca (ATP) bio je zadužen da sastavi prvu svetsku ATP rang-listu, ručno sabirajući poene.

Pilić je osvojio tri ATP turnira, a najbolji plasman na svetskoj rang listi mu je bilo 12. mesto, koje je držao 31. oktobra 1973. godine.

U dubl konkurenciji, Pilić je takođe ostvario značajne rezultate. Igrao je dva grend slem finala –  1962, na Vimbldonu, u tandemu sa Borom Jovanovićem, izgubio je od Australijanaca Boba Hjuita i Freda Stola, dok je 1970. godine osvojio titulu na Otvorenom prvenstvu SAD sa Francuzom Pjerom Bartesom. U finalu su savladali legendarni australijski par Roj Emerson/Rod Lejver.

Zlatnu medalju osvojio je i na Mediteranskim igrama 1963. godine, u dublu sa Borom Jovanovićem.

Profesionalnu igračku karijeru završio je 1978. godine, ali je njegov uticaj na tenis nastavio da raste kroz izuzetno uspešnu trenersku i selektorsku karijeru.

Pilić i Đoković, saradnja velikana

Kao selektor teniske reprezentacije Nemačke, Nikola Pilić je osvojio Dejvis kup tri puta — 1988, 1989. i 1993. godine. U tom periodu sarađivao je sa nekim od najvećih imena nemačkog tenisa, uključujući Borisa Bekera i Mihaela Štiha.

Veliki uspeh postigao je i kao selektor Hrvatske, kada je 2005. godine u finalu Dejvis kupa u Bratislavi njegova reprezentacija savladala Slovačku i tako stigla do prve titule u istoriji.

Pilić je bio i savetnik reprezentacije Srbije, koja je pod vođstvom Bogdana Obradovića osvojila Dejvis kup 2010. godine. Njegov stručni doprinos bio je od velikog značaja u tom istorijskom trijumfu.

Osnivač je teniske akademije u blizini Minhena, gde su trenirali brojni poznati igrači, među kojima je i Novak Đoković. Uz Jelenu Genčić i, kasnije, Marijana Vajdu, smatra se najznačajnijim trenerom koji je oblikovao Đokovićev teniski put.

Sa Đokovićem je sarađivao u teniskoj akademiji u Minhenu, u kojoj su trenirali i mnogi drugi poznati teniseri.

Za izuzetan doprinos srpskom sportu, Pilić je 2020. godine odlikovan Zlatnom medaljom za zasluge Republike Srbije.

Dugo je živeo u Nemačkoj i bio je u braku sa glumicom Mijom Adamović.