Tokovi poezije

Đuzepe Ungareti: Radost brodoloma (2)

U ovoj emisiji, od utorka do četvrtka, 13–15. februara, možete slušati stihove iz prve Ungaretijeve zbirke pesama, koja se smatra remek-delom italijanske književnosti.

Đuzepe Ungareti rodio se u Aleksandriji 8. februara 1888, kao dete italijanskih emigranata poreklom iz Luke. Otac, koji je radio na izgradnji Sueckog kanala, umire kada je budući pesnik imao tek dve godine. Ungareti nastavlja da živi s majkom u Egiptu, gde pohađa švajcarsku školu. U mladosti prati francuske i italijanske književne časopise, upoznaje se sa savremenom književnošću, počinje da čita Remboa, Malarmea, Leopardija, Ničea i Bodlera. Posećuje anarhističke i socijalističke krugove. Godine 1912. zauvek napušta Egipat i odlazi u Francusku (tokom putovanja, prvi put vidi Italiju). U Parizu, Ungareti sluša predavanja Bergsona, druži se s Apolinerom, Pikasom, De Kirikom, Brakom. Tokom Prvog svetskog rata bori se kao italijanski dobrovoljac duž granice sa Austro-Ugarskom, a potom i na francuskom ratištu, gde ostaje da živi i nakon rata. Sve to vreme piše pesme svoje prve zbirke „Radost brodoloma”. Deo ove zbirke, „Pokopana luka”, pojavio se još 1916, u samo 80 primeraka, zahvaljujući prijatelju Etoreu Seri koji je pesme preuzeo iz Ungaretijeve ratne torbice i štampao ih u Udinama. Cela zbirka objavljena je 1919. godine.

Pesme iz ovog izuzetnog književnog dela izabrao je i preveo s italijanskog jezika Dejan Ilić.

Stihove čita: Aleksandar Božović
Urednik emisije: Predrag Šarčević