Imaginarni pejzaži

Ove umetnice mogućnosti savremenog elektronskog zvuka koriste raznoliko, stavljajući ga u različite odnose sa emanacijama prirodnog okruženja, ljudskim glasovima i evokacijama već čute muzike. Rezultat je kod sve tri umetnice maštovita, vrlo atmosferična muzička potka, u kojoj se susreću unutrašnji svet slušanja sa spoljašnjim, istraživačkim i ekstrovertnim prostorom zvuka.

Predstavićemo album 5 x 4 Laure Naukarinen, nagrađivane kompozitorke, producentkinje i muzičarke, nastao u Elektronskom muzičkom studiju u Stokholmu, korišćenjem istorijskog modularnog sintisajzera Buchla 200, a koji su objavili finski lejbl Fonal Records i američki izdavač Beacon Sounds.

Marja Ahti u svojim radovima koristi terenske snimke i druge materijale proistekle iz akustičkih izvora kombinujući ih sa sintisajzerima i elektronskim fidbekom. Njene kompozicije se razvijaju sporo – od početnog šuma, signalnih impulsa do kompleksnijih tekstura. Ova kompozitorka organski razvija male sekvence i detalje koji, kako to Ahtijeva kaže „mogu da se šire ili da se zaustave u onoj meri u kojoj imaju osećaj unutrašnjeg mira”, a to je osećaj koji ona vezuje za pojačanu pažnju u svakodnevnom životu. To ćete čuti i na njenom najnovijem albumu Tender Membranes objavljenom krajem septembra za kuću Black Truffle.

Album Angel Tape je delo finske umetnice Merje Kokonen poznatije pod imenom Islaja. Numere koje ćete čuti inspirisane su sećanjem na „anđeosku traku” koju je kompozitorki puštala majka dok je bila malo dete. To je bila kaseta sa snimcima crkvene muzike iz osamdesetih godina, koja je deljena u crkvenim krugovima. Zbog stalnog prenismavanja, snimci ljudskog pevanja su postajali sve više distorzirani i izmenjeni, sve dok neko nije zaključio da se na njoj nalaze snimci samih “anđela” koji pevaju. Kokonenova kaže da nikada nije verovala da se na njoj nalaze glasovi anđela, ali je njenu pažnju privlačio upravo taj sloj distorzije i propadanja trake, koji je sugerisao da može da čuje nešto drugačije, misteriozno i onostrano. Kompozitorka smatra da ju je upravo ovo iskustvo usmerilo ka „stalnoj potrazi da pronađe nove zvuke i forme u muzici”.

Urednica Ksenija Stevanović