Životna priča Federika Garsije Lorke

Niz prenosa iz Metropolitena nastavljamo u subotu, 5. aprila u 19 časova. Emitovaćemo snimak nove produkcije Meta – opere Ajnadamar Osvalda Golihova, premijerno prikazane jesenas.

Golihov je rođen 1960. godine u Argentini, u jevrejskoj porodici koja je emigrirala iz Rumunije, odnosno Ukrajine, i odrastao je u toj kosmopolitskoj sredini različitih muzičkih tradicija. Kasnije se preselio u Izrael i potom studirao kod renomiranog modernističkog kompozitora Džordža Kramba. Kompozicioni stil Golihova uključuje sve te različite uticaje stvarajući njegov individualni amalgam.

Golihov je dobio nagradu Gremi za ovu svoju, za sada jedinu operu, koja dramatizuje život i delo velikog španskog pesnika i dramskog pisca Federika Garsije Lorke. Kao što znamo, Lorku su ubili fašisti na početku Španskog građanskog rata zbog njegovih socijalističkih političkih uverenja i homoseksualnosti. Priča o njemu, kroz libreto takođe nagrađivanog Dejvida Henrija Huanga, nastaje iz sećanja katalonske glumice Margarite Širgu, Lorkine muze, koja se ispoveda svojoj učenici Nuriji. Pojavljuje se i sam Lorka, ali u nekoj vrsti snoviđenja, a među likovima je i političar falange Ramon Ruis Alonso, koji je organizovao Lorkinu egzekuciju. Opera je puna energije i ritma flamenka i rumbe, kao i violentnih prikaza građanskog rata.

Posle svetske premijere 2003, na festivalu u Tenglvudu, delo je opisano kao opera u tri slike sa kombinacijom sirovog realizma i transcendentnog idealizma, odnosno svakodnevnog života i elemenata mitskog rituala.

Radnja opere Ajnadamar odvija se 1969, iza scene Teatra Solis u Montevideu, gde se Margarita priprema za predstavu Lorkine drame Marijana Pineda. Kad počne da se priseća ključnih momenata iz prošlosti, radnja se premešta na razne lokacije u Španiji pre i tokom Građanskog rata, uključujući i Ajnadamar (što na arapskom jeziku znači ‒ fontana suza) u Granadi, gde se veruje da je Lorka pogubljen.

Partitura Golihova spaja različite muzičke idiome – klasični, džez, folklorni i lokalni, posebno flamenko iz različitih autentičnih izvora, kojim se dočarava bogata umetnička i društvena istorija Andaluzije. Postoje i važni zvučni elementi koji nisu muzički, poput ilustrativnog kapanja vode u eponimnoj Fontani suza, pucnjeva iz pušaka, topota konja ili radijskog programa Falange. Kroz celu operu kompozitor meša tradicionalna operska sola i orkestarske interludijume sa instrumentalnim i plesnim pasažima koji se snažno oslanjaju na flamenko i rumbu.

Glavne uloge u operi Ajnadamar Osvalda Golihova tumače: Ejndžel Blu (sopran) ‒ Margarita, Danijela Mek (mecosopran) ‒ Lorka, Elena Viljalon (sopran) ‒ Nurija i Alfredo Tehada (flamenko vokal) – Ruis Alonso. Horom i orkestrom Metropolitena, prvi put na toj sceni, diriguje Migel Hart-Bedoja.