Visibabe - poklon Evi od anđela

Za njih se kaže da su vesnici proleća, prve cvetaju baš sada - oko Božića. Doduše, ova zima je topla, pa su možda ove visibabe požurile za dan, dva.

Visibabe, cvetaju u šumi čak i ispod snega. Od januara do marta. U Alpima se beličasti cvet može naći i do 2.200 metara nadmorske visine. Prema verovanju, visibabe su Evi bile poklon od anđela.

Trebalo je da označe početak proleća i ovozemaljskog raja, da budu uteha za proterivanje iz Raja. Kažu da je cvet sličan visibabi, koji se u knjigama pominje kao moli, pomogao Odiseju posle Trojanskog rata i zaštitio ga od zaborava.

Latinski naziv je Galanthus, ili "mlečno cveće" . Prvi put se pominju 1597. godine u knjizi Džona Džerarda pod opisom "lukovičaste ljubičice".

U našoj zemlji otkrio ih je Josif Pančić u 19. veku. Sam naziv visibabe je mnogo pre Pančića bio odomaćen u narodu, zbog povijene stabljike, koja podseća na pogrbljenu baku. Poznate su i pod nazivom "sretenjski zvončići".

Visibaba je ukrasna, lekovita i umereno medonosna biljka. Smatra se da baš u ovom nežnom cvetu leži rešenje za borbu protiv Alchajmerove bolesti.

U bašti na Vidikovcu, pored visibaba su i ruzmarin i borovi koji prkose sivilu zime. Kao da želi da im se pridruži i njihova komšinica magnolija, čije grane su pune pupoljaka. Ipak, do njenog cvetanja sačekaćemo bar još dva meseca.