Preko 100 praistorijskih crteža pronađeno u pećini na severoistoku Španije

Na osam metara širokom zidu pećine poznate kao Kova de la Vila, u La Febru, severoistočnom regionu Španije, otkriveno je više od stotinu praistorijskih crteža. Tim sa Katalonskog instituta za paleoekologiju i društvenu evoluciju čoveka (IPHES) opisao je prikaze pronađene u podzemnoj galeriji kao izuzetne.

Prema rečima stručnjaka IPHES-a Ramona Vinjasa, ovaj mural predstavlja pogled na svet prvih poljoprivrednih društava tokom halkolitsko-bronzanog doba. Crteže je prvi put otkrila grupa od tri istraživača pećina 13. maja 2021. godine, a potom su ih analizirali arheolozi i paleontolozi iz IPHES-a, navodi se u saopštenju Instituta.

Među uzorcima pećinske umetnosti nalaze se predstave različitih figura četvoronožaca, cikcak, pravih, pravougaonih i kružnih linija, kao i niz zoomorfa (moguće goveda i konja), zatim crteža u obliku zvezde i mrežastih obrazaca. Otkriće ove pećinske umetnosti predstavlja „jedan od retkih prikaza podzemne šematske umetnosti u celom Mediteranskom luku“, saopštila je regionalna vlada Katalonije.

Ovo otkriće označava „istorijsku prekretnicu za praistorijsku arheologiju“, navodi IPHES.

Pećinu je četrdesetih godina istraživao Salvador Vilaseka, ali je njena lokacija izgubljena. Istraživači IPHES-a uspeli su da otvore mali otvor između kamenih blokova i uđu u ovalnu prostoriju veću od 90 kvadratnih metara.

U pećinu je prvi ušao Huli Serano, koji je, na svoje iznenađenje, ugledao „zid pun linija i figura“. Kaže da je kada je ušao u veliku, kružnu šupljinu i video šta se u njoj nalazi, bio toliko uzbuđen da će to pamtiti do kraja života. Nije bio svestan da je otkrio jedan od najvažnijih primera pećinske umetnosti. Od tog trenutka, istraživači Ramon Vinjas i Đuzep Valverdu iz IPHES-a počeli su da rade na lokalitetu.

Vinjas objašnjava da je panel crteža raspoređen duž pet horizontalnih linija, jedna na drugoj, i kako svaka od njih sadrži različite ugravirane figure koje imaju svoje značenje i simboliku. Naučnik ističe da je reč o „apsolutno neobičnoj” kompoziciji koja ukazuje na „viđenje sveta stanovnika ove teritorije tokom procesa neolitizacije”.

Jedna od posebnosti je to što je ova pećinska umetnost rađena „isključivo tehnikom graviranja“, pomoću kamenog ili drvenog alata ili direktno prstima, dodaje Vinjas. Istraživač smatra da to, kao i činjenica da je „stilski veoma homogena”, ukazuje na simboličko značenje. To nije kompozicija koja je rezultat slučajnosti.

Tokom prelaznog perioda između halkolita i bronzanog doba, između kasnog 5. i kasnog 3. milenijuma pre nove ere, ljudske grupe su se uglavnom nalazile na otvorenom, a njihovo prisustvo je bilo veoma retko u podzemnim šupljinama Katalonije, na severoistoku Iberijskog poluostrva. Na drugim mestima u Španiji, primeri podzemnih staništa takođe su pronađeni u Andaluziji, Segoviji, Burgosu i Soriji.

Da bi garantovala njegovu konzervaciju, regionalna vlada je zatvorila pristup pećinskoj odaji u kojoj su pronađeni crteži. Lokalitet je proglašen za kulturno dobro od nacionalnog interesa i u toku je rad na izradi tri-de modela pećine.