Optužnica protiv Tačija, Seljimija, Veseljija i Krasnićija, spisak zločina OVK

Trideset devet lokacija na kojima su ubijane osobe koje su prethodno oteli pripadnici OVK uključuju Glogovac, Uroševac, Đakovicu, Klinu, Lipljan, Mališevo, Podujevo, Prištinu, Orahovac, Srbicu, Klečku i Kuks u Albaniji.

Lideri OVK optuženi su za "udruženi zločinački poduhvat", jer su od marta 1998. do septembra naredne godine imali zajednički cilj da uspostave i kontrolišu celo Kosovo, koristeći se nasiljem i pretnjama kako bi se rešili osoba koje su optuživali za saradnju sa institucijama SR Jugoslavije, osoba za koje su smatrali da ne podržavaju OVK i kasnije Prelaznu vladu Kosova, uključujući pristalice Demokratskog saveza Kosova, Srbe, Rome i pripadnike ostalih etničkih zajednica.

Spisak zločina za koje su optuženi Tači, Veselji, Seljimi i Krasnići uključuju i nelegalna hapšenja i progon, okrutni tretman, mučenje, ubistva i otmice, čime su počinili dela koja su kvalifikovana kao ratni zločini i zločini protiv čovečnosti, za koje se terete i po komandnoj odgovornosti.

"Veliki ujak", Fatmir Ljimaj, "Komandant Remi", Sabit Geci...

Osim četvorice lidera OVK, u optužnici se kao "ostali učesnici zajedničkog zločinačkog poduhvata" navode Azem Sulja, siva eminencija OVK, kao i Ljahi Brahimaj, Fatmir Ljimaj, Sulejman Seljimi, Rustem Mustafa, Šukri Buja, Ljatif Gaši i Sabit Geci.

"Veliki ujak" ili "Tefik" kako su ga zvali saradnici, uključujući i Hašima Tačija, bio je prvi načelnik generalštaba OVK, a po dolasku Kfora i Unmika na Kosovo, juna 1999. godine, bio je ministar odbrane u Tačijevoj privremenoj vladi, koju je međunarodna adminstracija rasformirala posle nepunih mesec dana.

Sulja je, kako su naveli svedoci nekoliko godina duge istrage, bio mozak obračuna Tačijevog krila OVK sa političkim protivnicima, pre svih onima iz redova Demokratskog saveza Kosova pokojnog Ibrahima Rugove.

Pominju se još Ljahi Brahimaj, Fatmir Ljimaj, Sulejman Seljimi, Rustem Mustafa, Šukri Buja, Ljatif Gaši i Sabit Geci.

Ljimaj, jedan od bivših komandanata OVK, poznat po nadimku "Čeliku", u dva navrata je bio pred sudom jer je izdavao naređenja i učestvovao u torturi nad srpskim i albanskim civilima kao i srpskim vojnicima i policajcima, u jednom logoru u selu Klečka, u opštini Lipljan.

U optužnici Specijalnog tužilaštva se navodi da je Ljimaj lično naredio ubistvo dvojice Srba.

Tokom ranijih suđenja, jedan od svedoka tužilaštva Agim Zogaj, ili "Svedok Iks" kako se vodi u sudskim spisima, pod nerazjašnjenim okolnostima ubio se u Nemačkoj.

Rustem Mustafa, ili "Komandant Remi" jedan je od najuticajnijih komandanata bivše OVK, između ostalog jer je uz Adema Jašarija, Sulejmana Seljimija, Hašima Tačija, Kadrija Veseljija, Redžepa Seljimija, Sabita Gecija i Rahmana Ramu bio pripadnik prve oružane grupe iz koje je, nešto kasnije, izrasla OVK.

Sulejman Seljimi, jedan od najuticajnijih komandanata OVK je do kraja 1998. godine bio komandant glavnog štaba OVK, kada ga je na tom mestu zamenio Agim Čeku.

Sabit Geci, poznat i po nadimku "Veliki gazda" pominjan je u bezmalo svim istragama o ratnim zločinima nad Srbima, a prvi je od komandanata OVK koga je uhapsila policija Unmika.

Sabit Geci je 2011. godine osuđen na 15 godina zatvora zbog zlostavljanja zatvorenika u logorima Kuks i Cahan na severu Albanije tokom 1998–1999. godine.

Geci je, tokom rata, bio komandant vojne policije OVK, a slovio je za jednog od bliskih saradnika Hašima Tačija i smatran važnom karikom u komandnom lancu OVK.

Odmah posle sukoba 1998/99. godine, Sabit Geci je u nekoliko navrata ulazio u sukobe sa Unmik policijom, pa je u oktobru 2000. godine uhapšen zbog reketiranja i pretnji, zbog čega je, godinu dana kasnije, i osuđen na pet godina zatvora.

Tužilaštvo: Znali ili su morali znati za zločine

Tači, Veselji, Redžep Seljimi i Krasnići su, takođe, optuženi da su lično učestvovali u zastrašivanju, ispitivanju, zlostavljanju i zatvaranju protivnika.

Optuženi su i za akcije protiv suparničke oružane formacije poznate pod nazivom "Oružane snage Republike Kosovo", koju je organizovala kosovska vlada u egzilu sa Bujarom Bukošijem na čelu.

Bukošijeva vlada je u opremanje FARK-a, kako je glasila skraćenica te formacije, uložila oko 4,5 miliona dolara i nabavila savremeno naoružanje, motorne sanke i raznu drugu opremu, pa je ta formacija postala ozbiljan konkurent OVK. Posle serije sukoba sa OVK i nerešenih ubistava nekoliko komandanata te organizacije, FARK je prestao da postoji ili se utopio u jedinice OVK.

Tači, Veselji, Seljimi i Krasnići su optuženi i po komandnoj odgovornosti, pošto je Specijalno tužilaštvo ocenilo da su "znali ili su morali znati" za zločine koje su počinili njihovi potčinjeni, pošto su se nalazili na čelu glavnog štaba OVK i kasnije prelazne vlade Kosova.

U optužnici se taksativno navode da su osobe koje su bile zatočene u logorima OVK bile zlostavljane, ponižavane, prebijane različitim predmetima, paljene cigaretama, sečene noževima, seksualno zlostavljane i ranjavane vatrenim oružjem, što je rezultiralo teškim povredama ili smrću.

Objavljena optužnica sadrži i redigovane delove za koje se može pretpostaviti da govore o detaljima zločina koji još nisu dostupni javnosti.