Presuda za ubistvo Slavka Ćuruvije

Za ubistvo Slavka Ćuruvije optuženi su nekadašnji šef DB-a Radomir Marković, tadašnji šef beogradskog centra DB-a Milan Radonjić i pripadnik toga centra Ratko Romić, kao i Miroslav Kurak, kome se zbog bekstva sudi u odsustvu.

Marković i Radonjić se terete za krivično delo podstekavanje na teško ubistvo, a Romić i Kurak za teško ubistvo u saizvršilaštvu. 

Tužilaštvo za organizovani kriminal predložilo je sudu u svojoj završnoj reči da na maksimalne kazne zatvora od po 40 godina osudi svu četvoricu optuženih, dok su oni i njihovi branioci tražili oslobađajuće presude.

Tužilaštvo smatra da je nalogodavac ubistva bio "tadašnji državni vrh", a optuženi – izvršioci.

Sa druge strane, stav odbrane je da se u ovom postupku "sudi jednom vremenu", da dokaza protiv optuženih nema i da na optuženičkoj klupi ne sede izvršioci ubistva.

Tokom višegodišnjeg dokaznog postupka, u ovom procesu ispitano je preko 100 svedoka.

Nekadašnji komadant Jedinice za specijalne operacije Milorad Ulemek je ključni svedok u ovom postupku, jer je nakon njegovog svedočenja pred Tužilaštvom za organizovani kriminal, u januaru 2013. godine pokrenuta zvanična istraga, kada su uhapšeni Radonjić i Romić.

Ulemek, međutim, nije želio da svedoči pred sudom, a kao razlog je naveo strah za svoju bezbednost i bezbednost svoje porodice, a isto su učinili i braća Miloš i Aleksandar Simović.

Tužilac je njihove tvrdnje ispitao i utvrdio da pretnji nije bilo, o čemu je obavestio sud.

Ulemek i Simovići u najčuvanijem zatvoru u zemlji, u srpskom "alkatrazu", služe višedecenijske kazne zatvora.

Radomir Marković u zatvoru služi kaznu od 40 godina zatvora, a Miroslav Kurak je u bekstvu i za njim je raspisana međunarodna poternica.

Milan Radonjić i Ratko Romić su od jula 2017. u kućnom pritvoru uz elektronski nadzor, nakon što su prethodne tri i po godine proveli u pritvoru Okružnog zatvora u Beogradu.

Prema optužnici, Ćuruviju je 11. aprila 1999. godine ubio Miroslav Kurak, a saučesnik mu je bio Ratko Romić, koji je drškom pištolja udario u glavu Ćuruvijinu suprugu, Branku Prpu.

Kako se navodi u optužnici, Ćuruvija je ubijen zbog "javnog istupanja u zemlji i inostranstvu i kritike nosilaca političke vlasti, mogućnosti da utiče na javno mnjenje i delovanje opozicionih društvenih snaga radi očuvanja postojeće vlasti".

Ubijen je na Uskrs, 11. aprila 1999. godine, u dvorištu ispred ulaza u zgradu, gde su se nalazile prostorije marketing službe "Dnevnog telegrafa". U momentu kad je pucano na njega, bio je u društvu Branke Prpe, koja je zadobila lakše povrede.