90 godina od smrti Mihajla Pupina

Pomen i molitvu su služili protojerej stavrofor Živojin Jakovljević, starešina Saborne crkve Svetog Save u Njujorku, i protojerej stavrofor Đokan Majstorović, starešina srpske pravoslavne crkve Svetog Jovana Krstitelja u Patersonu.

Nakon molitvenog dela, generalni konzul Republike Srbije u Njujorku Vladimir Božović obratio se prisutnima, ističući neizbrisiv doprinos Mihajla Pupina nauci i Univerzitetu Kolumbija, kao i njegov istorijski doprinos dobrobiti srpskog naroda.

U svom govoru, Božović je istakao da Mihajlo Pupin predstavlja jedan od najuzvišenijih primera srpskog patriotizma, čija su lična požrtvovanost i diplomatski napori ostavili dubok i trajan pečat na budućnost Srbije.

Posebno je istakao Pupinovu ulogu tokom Prvog svetskog rata, kada je svoju celokupnu imovinu založio za pomoć Srbiji, odgovarajući na upozorenja o rizicima rečima koje su zlatnim slovima upisane u istoriju srpskog patriotizma:

„Ako propadne Srbija, neka propadnem i ja." Božović je dodao:" Njegov ugled u američkom društvu i blisko prijateljstvo sa tadašnjim predsednikom SAD Vudro Vilsonom bili su ključni u tome da delovi Austrougarske, naseljeni srpskim življem, uđu u sastav Kraljevine SHS."

Srbija i srpski narod ostaju večno zahvalni Mihajlu Pupinu na njegovom doprinosu i inspirisani njegovom ličnošću u patriotskom zalaganju. Njegovo nasleđe nastavlja da živi kroz generacije koje ga slede u duhu obrazovanja i ljubavi prema otadžbini, zaključio je Božović.