Poslednji vunasti mamuti na Zemlji nisu imali čulo mirisa i bili su neplodni

Smatra se da mutacije dokazuju loše zdravstveno stanje vunastih mamuta na ostrvu, koji su pretrpeli posledice zbog parenja u uslovima svojevrsne izolacije. 

Mamuti su nekada bili rasprostranjeni širom sveta, ali, kako su se menjali klimatski uslovi, pre 10.000 godina, bili su primorani da žive u svega nekoliko predela, među kojima je i usamljeno ostrvo Vrangel.

Studiju o populaciji mamuta koja je nestala pre oko 4 000 godina, vodio je naučnik dr Vinsent Linč sa Univerziteta Bafalo, u Njujorku, i objavljena je u časopisu Genomska biologija i evolucija.

Istraživači su uporedili DNK mamuta sa ostrva Vrangel, DNK mamuta, koji su živeli pre 44.000 godina u današnjoj istočnoj Rusiji, DNK mamuta iz uzorka starog 20.000 godina iz Sibira, i tri azijska slona, koji su im bliski srodnici.

Otkrili su probleme sa genima odgovornim za proizvodnju sperme, čulo mirisa, neurološki razvoj i funkciju hormona insulina, koji je odgovoran za apsorpciju šećera iz krvotoka.

„Mutacije se događaju stalno. Ali populacija koja je živela na Vrangelu bila je vrlo mala i činila je zapravo jednu porodicu, što dovodi do češćih mutacija. Promene na DNK vezane za proizvodnju sperme umanjile su plodnost u već opadajućoj populaciji. Otkrivene su i mutacije koje su im poremetile čulo mirisa koje je bilo vrlo značajno u ishrani mamuta“, objasnio je dr Linč.

Populacija je brojala samo nekoliko stotina mamuta, generacije su se parile sa srodnim jedinkama i pokrenule su štetne mutacije. Smatra se da je tako možda na kraju i došlo do istrebljenja mamuta na ostrvu.

Vunasti mamuti, veličine današnjih slonova, karakteristični po dugom smeđem krznu i velikim kljovama, prvi put su se pojavili pre oko 700.000 godina u Sibiru, šireći se potom severnom Evroazijom i Severnom Amerikom.