Ko je vlasnik imovine na Oplencu?

Kralj Pera, kako ga je od milošte zvao narod, crkvu-mauzolej počeo je da gradi pre više od jednog veka poštujući amanet roditelja da u Topoli podigne hram u kojem će počivati svi Karađorđevići. Izgradnju je nadgledao iz pomoćne zgrade u kojoj je sada sedište Zadužbine.

U okviru kompleksa koji se prostire na 140 hektara su i vile, hotel, kraljev vinograd. Posle Drugog svetskog rata Zadužbina je ukinuta, a imovina, kako tvrde, lažnim svedočenjima da je vlasništvo Karađorđevića, podržavljena.

Upravnik Zadužbine Kralja Petra I Karađorđevića Dragan Reljić objašnjava da je 1921, kada je otvoren testament kralja Petra, jasno precizirano da je on svoju imovinu koju je posedovao u Topoli preneo na imovinu Zadužbine, u sreskom sudu u Aranđelovcu.

"To je 1938. godine bilo potvrđeno odlukom, odnosno ostavinskom raspravom posle smrti kralja Aleksandra", dodaje Reljić.

Država devedesetih obnavlja rad Zadužbine, tada počinje parničenje o vlasništvu nad imovinom.

Dragomir Acović, član Upravnog odbora Zadužbine Kralja Petra I na Oplencu, smatra da je u celom slučaju problem podela nadležnosti i podela odgovornosti.

"Ako država prihvata da postoji UO koji upravlja Zadužbinom i u kome sede predstavnici države, onda nema nikakvog razloga da država taj isti UO proglasi nekompetentnim da upravlja i imovinom onoga što u suštini i jeste Zadužbina", kaže Acović.

Država se, tvrde, nedomaćinski stara o imovini na Oplencu, hotel je u nadležnosti "Lola korporacije", koja je bankrotirala, delovi su otuđeni i uknjiženi na pojedince, mešovite firme.

Spor Zadužbine kralja Petra I i države o imovini prošao je sve sudske ustanove, od Osnovnog suda u Topoli preko Osnovnog, Višeg i Apelacionog u Kragujevcu, do Kasacionog i Ustavnog suda.

Osnovni sud u Topoli devet puta je presuđivao u korist Zadužbine, ali su više instance svaki put poništavale odluku.

Zašto, sa kojim argumentima, nismo dobili odgovor, u sudovima rekoše da ne komentarišu donete presude.