Umetnost i uspomena: Šemsa Gavrankapetanović

Kontrolisanim slikarskim postupkom, umetnica povezuje odnos površine, prostora, materije, boje, teksture matarijala. Veštine percepcije detalja i konstrukcije celine nikada ne potiru jedna drugu, nego se potpomažu i omogućavaju da se stvori specifičan spoj heterogenih fragmenata iz različitih slojeva slike.

Jedan od elemenata Šemsine angažovanosti je i žudnja za autentičnim jezičkim sistemom, što podrazumeva i medijsku slobodu u svim slojevima kreativnog čina: od ideje i inspirativnog podsticaja preko pikturalne materije i poverenja u neslikarske materijale do tehničko-tehnoloških oblika realizacije. Sve se to slaže u jedinstven energetski potencijal visokog poetskog učinka.

Suočena sa životom, sa istinom u njenom ogoljenom, drastičnom vidu, Šemsa Gavrankapetanović je svoja osećanja, strahove i retke nade utkivala dugo, takoreći godinama, u slike i crteže sužene tematike: bile su to krpe, uprljane, raširene, a u suštini, suma nataloženog iskustva, bogata evokacija bednog ishoda jednog životnog toka.

Šemsa Gavrankapetanović rođena je u Sarajevu 1945. godine. Akademiju likovnih umetnosti završila u Beogradu 1968. godine u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića. Poslediplomske studije završila je na istoj akademiji, u klasi profesora Stojana Ćelića. Radila je kao kustos zbirke umetničkih dela Saveznih organa u Saveznom izvršnom veću u periodu od 1972. do 1992. godine. Dobitnik je brojnih nagrada. Živi i radi u Beogradu.

repriza, 12. novembar u 00:50 i 08:50