Srpska književna zadruga protiv Deklaracije o zajedničkom jeziku

Predsednik Odbora prof. dr Miloš Kovačević filolog i profesor na beogradskom Filološkom fakultetu je podsetio da su Deklaraciju inicirali: PEN centar iz Sarajeva, Udruženja "Kusrsa" iz Splita, Centar za građansako obrazovanje iz Podgorice i Udruženje "Krokodil" iz Beograda.

Deklaracija je doneta 30. marta ove godine u Sarajevu.

Prema njegovim rečima, "svako ko se bavi lingvistikom navedenih nevladinih organizacija zna koliko i kakvo je njihovo filološko utemeljenje i ta bi činjenica bila dovoljna da filolozi ignorišu Deklaraciju".

Odbor smatra da je Deklaracija dobila velik publicitet, te da je cilj da naučno negira istorijsko utemeljenje i aktuelni status srpskog književnog jezika.

Odbor u čijem sastavu su još bila prisutna tri profesora univerziteta Slavica Garonja, Mihajlo Šćepanović i Radivoje Mikić je u svom saopštenju istakao da iz perspektive srbistike Deklaracija, koju do sada potpisalo blizu 10.000 uglednih ličnosti, sama sebi protivreči.

Srbisti su uvek zastupali, piše u njihovom saopštenju, da se u Srbiji, Hrvatskoj, Crnoj Gori i BiH "upotrebljava zajednički jezik" i da je taj jezik policitričan.

Kao nesporne su i tvrdnje da četiri naziva za standardne varijante tog zajedničkog jezika "ne znače da su to i četiri različita jezika da mora postojati 'sloboda individualnog izbora i izražavanja jezičkih raznolikosti', zatim jezička sloboda u književnosti, umetnosti i medijima kao i sloboda dijalekatske i regionalne upotrebe".

Oni smatraju da je za svaku osudu prevođenje u sudskoj i administrativnoj praksi budući da je reč o zajedničkom jeziku i da treba ukinuti "sve oblike jezičke segregacije i jezičke diskriminacije u obrazovnim i javnim ustanovama".

Ove navode iz Deklaracije Odbor naziva" otkrivanjem tople vode".

Veoma je važno, navodi se, da najveći deo potpisnika nema lingvističko obrazovanje i zato nisu svesni da ova Deklaracija negira naučne filološke činjenice na štetu srpskog jezika jer nigde se ne kaže koji je to "zajednički jezik koji ima varijante".

Odbor tvrdi da se tekstom Deklaracije srpski jezik izjednačava sa svojim varijantama a nedvosmisleno su one iz političkih razloga proglašene zasebnim jezicima. 

Oni prihvataju da je istorijski i naučno opravdano da se jezik Srba naziva srpski jezik dok je književni jezik Hrvata hrvatsko-srpski, Bošnjaka bošnjačko-srpski a Crnogoraca crnogorsko-srpski. 

Pošto, prema mišljenju Odbora, jedino srpski jezik ima status lingvistički utemeljenog jezika, njegove varijante su politički jezici.