Od Regana, preko Švarcenegera do Zelenskog

Umesto na daskama koje život znače, poslednjih godina sve više glumaca svoju ulogu nalazi na političkoj sceni. Da li im prirodni dar, ovladavanje glumačkom i veštinom govora pomažu da lakše dopru do srca birača i njihovih želja ili smatraju potrebom da se kao popularni u narodu, u delikatnim trenucima za zemlju, društveno i politički angažuju.

Preteča savremenih tokova je holivudski glumac Ronald Regan, koji je uspešno bio na čelu Sjedinjenih Država tokom dva mandata, od 1981. do 1988. godine.

Sa britanskom premijerkom Margaret Tačer otpočeo je proces neoliberalizma i pokrenuo program poznat kao "Rat zvezda".

Trideset godina kasnije, zasićeni političarima, svetskim finansijskim i neoliberalnim institucijama koje nisu pokazale milost prema potrebama običnog čoveka, građani su se okrenuli u politici potpuno novim, ali poznatim licima.

Zahtevom za dostojanstvo svih ljudi, glumac – komičar Pepe Grilo vinuo se u politički vrh Italije, a njegov Pokret pet zvezdica na izborima prošle godine postala je pojedinačno najjača stranka u Italiji. Poznata je i po mobilizaciji ljudi preko društvenih mreža.

Od komedije do politike putovao je i novoizabrani predsednik Ukrajine Volodimir Zelenski. Bez trunke političkog iskustva, glumio je u seriji predsednika Ukrajine i tu funkciju preuzeo u stvarnom životu.

A ona nije mala i podrazumeva značajna ovlašćenja u oblasti bezbednosti, odbrane i spoljnih poslova. Njegovu kampanju su obeležili raskošni onlajn oglasi i ispadi smišljeni da bi privukli pažnju.

Istaknuti glumac i političar je i bivši guverner Kalifornije Arnold Švarceneger.

I kod nas su glumci zauzimali daske koje politiku znače, kao lideri opozicionih pokreta, ministri i gradski sekretari za kulturu, ili su svojim stavovima oblikovali javno mnjenje. Činjenica je da je kroz istoriju oblast kulture bila veoma bliska sa vlašću, a kulturni poslenici su odatle crpeli privilegije za lični i profesionalni status.

Glumci su svesni da su deo svetskog trenda transparentnosti politike do granice rijaliti programa. Ostaje pitanje koliko je sadašnja svetska plejada glumaca-političara sposobna da rukovodi državnim poslovima na duži rok, pošto su za to potrebne visoke škole upravljanja poput američkog Harvarda ili francuske Ene. Politika nije samo veština vladanja, već i znanja. Jer, ni život nije iluzija, već stvarnost.