Pravi rodoljubi i teslijanci

Ljubomir Dragičević i Milan Đurić su teslijanci. Njih dvojica se lično ne poznaju. Imaju još jednu zajedničku osobinu, obojica su iskreni rodoljubi. Prvi je poslovni čovek i filantrop iz Atine. Drugi je nastavnik i srpski aktivista u Budimpešti. Dragičević je iz Grčke sa našim ambasadorom ubedio UN da Tesla nije Hrvat, već Srbin, što je u Njujorku i objavljeno. A Đurić je sa suprugom Dianom postavio bistu Nikole Tesle u mađarskom gradu Pomazu.

Uradili su njih dvojica mnogo više za srpski narod i Srbiju, tamo u tuđini gde žive i rade.

Dragićević je Beograđanin (1970.) Odrastao je na Kanarevom brdu sa roditeljima, sestrom bliznakinjom i bratom. Bavio se poslovima transporta i trgovinom na malo. Tragajući za boljim životom ovaj beogradski srednjoškolac se krajem devedesetih godina iz Beograda uputio u Grčku. Upisao je studije biznisa na Atinskom univerzitetu. U početku je radio u jednoj farmaceutskoj kompaniji. Prešao je u firmu "National Alamo" da radi kao kontrolor. Govorio je grčki i engleski.

U međuvremenu je magistrirao menadžment i biznis na engleskom Univerzitetu u Sanderlendu. Uspešno je prošao i obuku u organizaciji Dejl Karnegi instituta, sa reprezentativnim predavačima iz Amerike. Ljuba Dragićević je 2013. godine postao direktor rentakar kompanije "National Alamo". Imala je 7000 automobila i 49 poslovnica u Grčkoj i Bugarskoj.

Danas rukovodi firmom koja ima više od 1000 poslovnih punktova, 20.000 automobila, i svoje usluge nudi u više od 30 zemalja na pet kontinenata. Ima filijalu u Beogradu. Tri godine zaredom Dragičević je proglašavan za najboljeg menadžera u rentakar biznisu u Grčkoj i EU. Njegova firma je bila najbolja evropska kompanija u toj oblasti 2009. godine. Kao stručnjak drži predavanja mladim direktorima najvećih grčkih kompanija kao što su "Vodafone", "Erickson", "Pizza hut", "Jonson & Jonson".

Ljubomir sarađuje sa Srbijom i dovodi u Beograd delegacije raznih svetskih kompanija. U Grčkoj sarađuje sa srpskom zajednicom  i Ambasadom R. Srbije. U Ambasadi R. Srbije ga pamte kao čoveka kome je Srbija uvek  u srcu. Pomagao je uvek kada zatreba oko dočeka i prevoza gostiju i delegacija, oko državnih praznika, oko humanitarnih akcija. Sa jednim od ambasadora je pisao Ujedinjenim nacijama da isprave grešku u njihovom saopštenju da je Nikola Tesla, srpski genije Hrvat. Tesla je Srbin, objavile su UN.  Dobitnik je Tesline zlatne medalje od Tesline naučne fondacije iz SAD. Oženjen je Grkinjom i imaju ćerku. Živi u atinskom kvartu Halandri.

Milan Đurić je nastavnik, slikar i grafičar. Rođen je u Mađarskoj (Baja 1978.).  Potiče iz srpske porodice iz Bosne, koja se pre tri veka doselila u Ugarsku. Porodica Đurić je uglavnom živela u Santovu. Diplomirao je grafički dizajn i završio master studije  na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.  Od rane mladosti aktivno učestvuje u kulturnom i političkom životu Srba u Mađarskoj, najpre kao član Skupštine Samouprave Srba u Mađarskoj, a potom od 2007. do 2011. godine kao potpredsednik Samouprave Srba. Bio je delegat Srba iz Mađarske u Skupštini dijaspore R. Srbije i poverenik za kulturu i obrazovanje i delegat u Nacionalnoj fondaciji za kulturu u Mađarskoj (NKA) gde je godinama zastupao interese Srba u Mađarskoj.

Godine 2011. Đurić je izabran za direktora Kulturnog i dokumentacionog centra Srba u Mađarskoj. Ovom institucijom rukovodio je sve do njenog ukidanja januara 2020. godine. Za to vreme organizovao je više stotina raznih kulturnih i naučnih programa od kojih je najznačajnija bila manifestacija Mesec srpske kulture, koja je stekla međunarodni karakter. Rukovodio je i Izdavačkom radionicom "Venclović", koja se bavila izdavanjem dela srpskih književnika u Mađarskoj i njihovim prevodima na mađarski jezik.

Za vreme rada u Kulturnom i dokumentacionim centru Srba u Mađarskoj ova institucija je odlikovana uglednim priznanjem, Velikom plaketom  Udruženja književnika Srbije, za promovisanje i očuvanje srpske kulture, srpskog jezika i ćiriličnog pisma i jačanje veza srpske zajednice u Mađarskoj sa Srbijom i Udruženjem književnika Srbije.

Od 2002. godine Đurić radi kao nastavnik likovne kulture u Srpskoj gimnaziji „Nikola Tesla" u Budimpešti. Godine 2008. zajedno sa nekolicinom srpskih umetnika u Mađarskoj osniva Udruženje umetnika „Krug" sa sedištem u Budimpešti, koje je prisutno na umetničkoj sceni Mađarske.  Sa suprugom Dianom Đurić postavio je bistu srpskog genija Nikole Tesle u Pomazu, gde je ovaj dolazio kod svojih rođaka.

Milan je član Udruženja likovnih umetnika Mađarske (MAOE), nemačkog udruženja umetnika „Westkunst Nied". Autor je izložbe „Elementarno - slike, grafike i crteži" i književno-umetničke manifestacije pod nazivom „Inspiracija Dunav".  Samostalne i grupe izložbe je imao u Parizu, Frankfurtu, Milanu, Varšavi, Pragu kao i u više gradova Mađarske, Srbije, Rumunije, Hrvatske i Slovenije.  Osim likovne umetnosti piše i poeziju koja je objavljivana u više zajedničkih izdanja i časopisa, poput „Danice" Vukove zadužbine i lista za kulturu, književnost i umetnost „Neven".

Đurić radi na organizaciji brojnih kulturnih i edukativnih programa srpske manjine u Mađarskoj. Aktivan je u povezivanju, ostvarivanju saradnje i jačanju veza matične države i Srba u Mađarskoj. Dolazi u likovnu koloniju u selo Oglađenovac kod Valjeva. Dobitnik je nagrada Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije, Velike plakete Narodne skupštine Srbije i Odbora za dijasporu,  Povelje „Prijatelji satire", koju dodeljuje Udruženje satiričara Srbije,  Povelja Matice iseljenika Srbije i Srba u regionu i Tesline zlatne medalje TNF iz Filadelfije. Živi u Budimpešti.

Ovakvih mladih ljudi sa velikim srpskim srcem i patriotskom dušom ima širom srpskog rasejanja. Treba ih samo naći i pohvaliti, čime im se daje podrška za njihov neprocenjiv patriotski rad.