Praznik filma u Čikagu

U prvom planu festivala našli su se film Miloša Avramovića "Južni vetar", koji je zbog velikog interesovanja publike prikazan i u dva reprizna termina, kao i gostovanje režisera Slobodana Šijana, koji je predstavio digitalno osveženu verziju svog kultnog filma " Ko to tamo peva", u mnogim anketama proglašenim za najbolji domaći film svih vremena.

Serbian film fest je počeo projekcijom dokumentarnog ostvarenja "Oko sokolovo" Miodraga Miljkovića, koje je inspiraciju pronašlo u najpoznatijoj fotografiji Prvog svetskog rata, te sledeći je ispričalo priču o životu Dragutina Matića, ratnika I seljaka iz Zaplanja, I njegovim saborcima iz vremena kada je Srbija bila mala ali slavna zemlja, koja je trećinu radno sposobnog stanovništva žrtvovala na oltar borbe za slobodu.

A nakon što su festival i zvanično otvorili njegov osnivač Slavica Petrović, u društvu specijalnog savetnika ministra kulture Srbije, glumca Tihomira Arsića, konzula žerana Dejan Radulovića i režisera Slobodana Šijana, prepuna sala AMC bioskopa u Čikagu je imala priliku da vidi, i sudeći po reakcijama, uživa u filmu "Južni vetar", koji je definitivno izazvao najviše pažnje i polemike među posetiocima.

Mladi režiser i scenarista Miloš Avramović, jedan od predvodnika novog talasa, ipak se u najvećoj meri oslonio na proverenu glumačku ekipu na čelu sa Nebojšom Glogovcem, Draganom Bjelogrlićem, Vukom Kostićem... a Miloš Biković, koji svoju karijeru proteklih godina uglavnom, I to vrlo uspešno, gradi u Rusiji, glavnom ulogom (Maraša) u "Južnom vetru" se ozbiljno nameće kao lIčonoša mlađe generacije glumaca I punokrvni naslednik veterana sa kojima je u ovom ostvarenju delio set.

Druge festivalske večeri prikazan je legendarni srpski I jugoslovenski film "Ko to tamo peva", ovoga puta u novom ruhu. Digitalna restauracija ipak nije do kraja uspela da sakrije ožiljke vremena I nebrige, a dalje propadanje ovog kulturnog blaga sprečeno je zahvaljujući ljudima iz Jugoslovenske kinoteke.

Na tribini posle filma gost reditelj i dobitnik specijalne nagrade Srpskog filmskog festival u Čikagu, Slobodan Šijan, odgovarao je na pitanja novinara I publike. Tom prilikom izneo je svoje viđenje o globalnoj pomami za snimanjem rimejk-verzija popularnih filmova, ali se podsetio I dana kada je nastao film "Ko to tamo peva", a njegove uspomene izazvale su salve smeha I nostalgije među prisutnima. Šijan je, između ostalog, pokušao da objasni i ulogu famozne starice sa zadnjeg sedišta čuvenog autobusa "Firme Krstić".

Trećeg dana festivala prikazan je dokumentarni film Marka Novakovića "Otvorenih očiju", crna komedija režisera Miodraga Milinkovića Debelog "Patuljci sa naslovnih strana", zatim "Mali film o velikoj Mileni" omaž Jugoslovenske kinoteke glumici Mileni Dravić, a nakon svečanog zatvaranja festivala I dodela nagrada, Srpski festival u Čikagu je zatvorilo "Meso" režisera Saše Hajdukovića I scenariste Nikole Pejakovića.

Na kraju, utisak je da bi se trodnevni događaj mogao sažeti u jednu repliku lika koji u filmu "Južni vetar" tumači Dragan Bjelogrlić, a koja glasi: "Ko preživi, pričaće!"

Filmski festival u Čikagu, koji već šestu godinu živi, bolje reći preživljava zahvaljujući izuzetnim naporima entuzijasta predvođenih direktorkom Slavicom Petrović, nalazi se na prekretnici. Ukoliko vrlo uskoro i vrlo konkretno ne dobije podršku nadležnih u Srbiji, njegov opstanak biće pod velikim znakom pitanja.

Eto prilike za Tihomira Arsića koji je u Čikago, po sopstvenim rečima, došao kao izvidnica ministra kulture Vukosavljevića, sa zadatkom da se u Beograd vrati sa predlogom i idejom o tome kako i čime bi Ministarstvo kulture Republike Srbije moglo da pomogne u "očuvanju srpskog jezika i ćiriličnog pisma".

Za početak, čini se da je to ono što ministarstvo, koje se diči titulom pokrovitelja ovog festivala, najlakše može da obezbedi, a što je ovoga puta izostalo. A to su filmovi u produkciji države, poput dela "Zaspanka za vojnika" koje, i pored obećanja, nije prikazano na festivalu, pa je publika, kojoj je ovo, ako izuzmemo piratske kopije na internetu, jedini prozor u svet domaće kinematografije, ostala uskraćena.

Imajući u vidu da se specijalni savetnik Stanić pohvalio budžetom koji će Ministarstvo kulture sledeće godine izdvojiti za filmsku produkciju, eto prilike da se obezbedi pomoć i onima koji taj film promovišu među brojnom srpskom emigracijom u Americi.