Balkan prva i poslednja Evropa

Svojim vrsnim poznavanjem srpske istorije, savremenim pristupom, elokventnošću i neposrednošću, Marković je, u svom osebenom stilu, oduševio prisutne i podstakao ih na konstruktivnu diskusiju, koja je usledila nakon predavanja, saznajemo iz Prosvjete.

Na Prosvjetinim Susretima i razgovorima, pored visokog gosta i eminentnog stručnjaka, učestvovali su prof. Srđan Mijalković, predsednik SPKD Prosvjeta, otac Nenad Mihajlović, starešina Hrama Sveti Sava i prof. Svetlana Matić, potpredsednica Društva.

U nedelju, 16. septembra 2018. godine, nakon Svečane nedeljne liturgije, prof. Predrag Marković se obratio vernicima i održao predavanje na temu Svetli i tamni trenuci srpske istorije.

U prepunoj sali Hrama Svetog Save u Beču, u kojoj nije bilo ni jednog slobodnog mesta, pa su vernici i zainteresovani stajali, Marković je, između ostalog, naglasio:

„Dijasporci su veliki rodoljubi. Vi volite zemlju Srbiju. Sigurno je da se među Vašom decom nalazi jedan novi Mihajlo Pupin i jedan novi Nikola Tesla".

Propraćen burnim aplauzima, potpisivao je knjige kojih je bilo malo da bi došle u ruke svakog zainteresovanog posetioca.

Na poziv episkopa Andreja, Marković će uskoro održati predavanja u drugim velikim centrima, u Eparhiji austrijsko-švajcarskoj.

 Beleška o autoru

Predrag J. Marković je rođen 1965. godine u Beogradu, upisao Filozofski fakultet 1981, magistirao 1991. godine, doktorirao 1995. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Bio dobitnik više međunarodnih stipendija (Sasa-kawa stipendija za najbolje postdiplomce Beogradskog univerziteta, stipendija SSEES University of London, DAAD, Roman von Herzog, Humboldt, Collegium Budapest).

Drži predavanja i piše naučne radove na engleskom i nemačkom. Služi se i italijanskim i bugarskim. Zaposlen u Institutu za savremenu istoriju od 1987. Sada je u najvišem naučnom zvanju naučni savetnik. Držao predavanja na mnogim stranim univerzitetima. U Srbiji i je angažovan kao gostujući profesor na više fakulteta od 2005. godine, najviše na Fakultetu za medije i komunikacije Singidunum, gde drži nekoliko predmeta vezanih za istoriju medija i kulture. Bio saradnik ili regionalni koordinator na više međunarodnih projekata.

Član Evropske akademije nauka i umetnosti (Salzburg). Bio član Saveta za promociju Srbije. Bio član ili predsednik upravnih odbora i saveta mnogih naučnih, obrazovnih i kulturnih ustanova. Bio član Upravnog odbora Radiodifuzne ustanove Srbije (RTS) (2006-2016). Član velikog broja redakcija, kao i Nacionalne komisije za saradnju sa UNESKO.

Od septembra 2015.godine potpredsednik Socijalističke partije Srbije. Dobitnik nagrade "Zlatni beočug" za doprinos kulturi Beograda. Od 1987. godine učestvovao kao autor i stručni saradnik u stvaranju velikog broja obrazovnih televizijskih i radijskih emisija. Autor nekoliko stotina kviz emisija.

Napisao desetak knjiga, među kojima: Beograd i Evropa 1918-1941 (1992), Beograd između Istoka i Zapada (1996), Ethnic Stereotypes: ubiquitous, local, or migrating phenomena? - The Serbian-Albanian Case (2003, 2004), Kosovo. Prošlost, Pamćenje, Stvarnost (koautor sa Momčilom Pavlovićem, (2006), Trajnost i promena. Društvena istorija socijalizma i postsocijalizma u Jugoslaviji i Srbiji (2007, 2012) Tito: pogovor (koautor sa Vladimirom Kecmanovićem, 2012), Lišće i prašina (2012), A Step ahead of time-125 years of Siemens in Serbia (koautor sa Danilom Šarencem i Čedomirom Antićem, 2012), Od Radničkog saveza do Saveza samostalnih sindikata Srbije, 1903-2013 (koautor sa Momčilom Pavlovićem, 2013), Tito: kratka biografija (2015), Alternativna istorija Srbije (koautor sa Čedomirom Antićem, 2016).

Osim knjiga, napisao stotinak naučnih radova, od kojih je skoro polovina objavljena u inostranstvu, uglavnom na engleskom i nemačkom, kao i više desetina novinskih članaka i eseja. U svojim knjigama se bavio pretežno istorijom društva i kulture u 20. veku. Preveo sedam knjiga sa engleskog, napisao jednu knjigu na engleskom, koja je doživela dva izdanja.

Otvarao neke malo ili nimalo istraživane teme u srpskoj istoriografiji (istorija svakodnevnog života, istorija stereotipa i mentalnog mapiranja, istorija modernizacije i evropeizacije, istorija studentskih pokreta, urbana istorija, istorija roda i porodice, istorija nacionalnih identiteta, uticaj Hladnog rata na kulturu i društvo, smena liberalnih i represivnih faza socijalizma, fenomen nostalgije za socijalizmom, istoriju gastarbajtera, uticaj kulture i ideologije na privatni život, istorija odnosa prema društvenim institucijama, istorija osećanja i međuljudskih odnosa, istorija kulture i medija, istorija istoriografije, itd). Neke od tih tema su kasnije postajale veoma popularne među mlađim generacijama naučnika, ne samo istoričara, već i istoričara umetnosti, književnosti, arhitekture i filma, sociologa i antropologa. To je verovatno razlog što je on prema podacima Narodne biblioteke Srbije i JSTOR pretraživača jedan od najcitiranijih srpskih istoričara.