Vek harmonike

Naredne dve emisije posvetili smo interpretacijama harmonikaša Vladimira Blagojevića. Slušaćete snimak sa koncerta koji je održan 20. novembra ove godine u Studentskom kulturnom centru u Beogradu. Na programu su bila dela koja su komponovana za ovog izuzetnog izvođača, kao i tri kompozicije koje su imale svetsku premijeru 25.oktobra u Kragujevcu.

Kreativni podsticaj Blagojević pronalazi u radu sa mnogim poznatim kompozitorima, kao što su Matijas Pinčer, Matias Arter, Miroslav Srnka i drugi. On prati najsavremenije izvođačke trendove, predstavlja našu muziku u inostranstvu, otkriva dela autora retko izvođenih u našoj sredini, ali i održava sponu sa kompozitorima koji već duže vreme ne stvaraju kod nas.

Kompoziciju Stevana Kovača Tikmajera Non Euklidian kabare ili Neuklidovski kabare za solo harmoniku premijerno je izveo Vladimira Blagojevića (kome je delo i posvećeno) u Studiju 6 Radio Beograda u oktobru 2014. godine. Po rečima autora estetske dimenzije kompozicije nastale su još za vreme njegovih studija na novosadskoj Akademiji umetnosti, početkom 80-ih godina. U tom periodu kompozitor je slušao raznoliku muziku: andergraund, rok, tradicionalnu muziku, rani barok, ali po njegovim rečima i kič muziku. Propuštajući sve ovo kroz filtere moderne i postmoderne Tikmajer je stvorio dva ciklusa za instrumentalne ansamble koje je nazvao Intelectual cabaret i Non Euklidian dances. Pre deset godina sintezom nekolicine kraćih stavova iz ovih ciklusa nastala je svita za solo harmoniku, uz dodavanje novih segmenata.

Čućete i delo Mislio bi čovek, zvezde Milice Đorđević, koje je napisano za Dane kamerne muzike u Vitenu, kada je premijerno izveo Teodoro Anceloti. Srpska premijera bila je prošle godine u novembru u Studiju 6 Radio Beograda, u tumačenju Vladimira Blagojevića, Ancelotijevog učenika.

Sa ovog koncerta čućete premijerno izvođenje svite za harmoniku pod nazivom Arlekinada Vladimira Trmčića. Kompozicija je inspirisana poezijom belgijskog simbolističkog pesnika Albera Žiroa i njegovog ciklusa pesama Pjero mesečar. Budući da Žiroov ciklus predstavlja nelinearno nizanje fragmenata iz Pjeroovog života, tako i ovaj muzički cilkus ima za cilj da prikaže tu nelinearnost i donekle apstraktnu prirodu svake pesme ponaosob. Po rečima autora, „to se postiže kroz upotrebu kraće, povremeno i aforistične forme, kao pandan Žiroovoj formi rondela. Ipak, u samoj muzici se mogu uočiti i povezujući faktori, a to su prepoznatljivi motivi i floskule, vezane za lik Pjeroa".

Urednica Marija Šekularac-Vuković