Iz Skadarskog jezera izronio ratni parobrod „Skenderbeg“

Najveće jezero na Balkanu skriva tajanstvenu olupinu putničkog parobroda „Skenderberg“ potopljenog još 1942. godine. Za vreme najnižeg vodostaja i najbolje vidljivosti, obično u septembru, olupina se mogla videti i s površine, a ovo je prvi put da je kompletan brod izronio iz Skadarskog jezera, što i ne čudi jer je „ležao“ na svega 11 metara dubine.

Ovaj parobrod je u Trstu 1916. godine izgradila brodarska kompanija "Austrian Lloyd Trieste".

Odmah po izgradnji parobrod je kupio Stefan Curani iz Skadra. Od 1924. do 1927. godine bio je u vlasništvu „Jadransko-skadarske plovidbe“, kada ga otkupljuje A.D. „Boka“, a od 1934. godine je pripao A.D. „Zetska plovidba“.

Skoro tri decenije prevozio je putnike i hranu na svakodnevnoj relaciji Rijeka Crnojevića - Skadar.

U Prvom svetskom ratu služio je Austriji, zatim Kraljevini Jugoslaviji, da bi ga početkom 1941. godine Italijani pripojili svom plovnom parku.

Dimenzije „Skenderbega“ su 21,1 dužine i 5,3 metra širine. Nosivost mu je 20 tona, posadu je sačinjavalo šest članova, a pokretao ga je parna mašina od osamdeset konjskih snaga.

U partizanskoj akciji 12. februara 1942. godine, u karučkom zalivu borci bataljona „Carev Laz“ su nakon kraće borbe zarobili parobrod i potopili ga bez oštećenja, otvaranjem ventila.

Posle rata, bila su dva pokušaja izvlačenja „Skenderbega“ (1946. i 1952. godine), ali zbog slabe tehničke pripremljenosti, oba puta je izvlačenje bilo bezuspešno.

Ekspedicija Kluba podvodnih istraživača „Akvanaut“ 1999. godine je vršila ispitivanje broda, kada je utvrđeno da je zaronjen u mulj na 11 metara dubine. Tada je utvrđeno da je u dobrom stanju, okrenut na bok.

Tokom istraživanja mogli su se prepoznati pojedini delovi brodske opreme i inventara, a najzanimljiviji su bili kormilo, parna mašina i ventili za regulaciju pare.

Paluba sa komandnim mostom je takođe bila potpuno očuvana, a jasno se raspoznavao i oveći dimnjak.

Ratni parobrod bio je posebna atrakcija za turiste koji su obilazili Skadarsko jezero, a bio je i česta „meta“ stranih novinara i istraživača.