Ovo su najbezbednija mesta na planeti u slučaju nuklearnog rata

Na samom početku teksta autori, dr Aleksis-Martin sa Univerziteta u Sautemptonu, i dr Dejvis sa Univerzitetu u Vorviku, iznose tvrdnju da trenutno zapravo živimo u najmirnijem razdoblju svetske istorije, kada se uprkos sukobima na Bliskom istoku i nekim drugim delovima sveta vodi manje ratova koji su pritom i znatno manje smrtonosni nego oni u 20. veku.

No, u kontekstu uspešnog nuklearnog eksperimenta Severne Koreje, „novog hladnog rata“ SAD i Rusije (a sa Trampom potencijalno SAD i Kine), te večito nelagodnih odnosa Indije i Pakistana (obe države imaju nuklearno oružje), opet je počelo da se priča o mogućnosti izbijanja nuklearnog rata.

Ova uvek omiljena tema medija željnih senzacija, dobija na težini izjavama poput one koju je ove godine dao penzionisani šefa Pentagona Vilijam Peri – on smatra da je nuklearni rat danas izvesniji nego što je bio tokom 70-ih i 80-ih godina prošlog veka.

Ipak, ako u nekom crnom, srećom malo verovatnom scenariju dođe do sukoba, gde bi bilo najsigurnije mesto na svetu, udaljeno od potencijalnih napada i uništenja?

Aleksis-Martinova i Dejvis su prilikom određivanja tih lokacija uzeli u obzir trenutne zalihe nuklearnih bojnih glava u državama koje ih poseduju (SAD, Rusija, Kina, Velika Britanija, Francuska, Indija, Pakistan, Izrael i Severna Koreja), verovatnoću sukoba s drugim nacijama, pa čak i dugoročnu numeričku prognozu vremena.

Različite projekcije na kraju su rezultirale scenarijom u kojem dolazi do simultanog i multilateralnog nuklearnog rata.

Ne preterano iznenađujuće, kao najsigurnije mesto na svetu pokazao se Antarktik, ledeni kontinent koji je ujedno i mesto prvog sporazuma o upotrebi nuklearnog oružja, kojim je još 1959. godine odlučeno da će se tamo samo provoditi miroljubiva istraživanja.

Druga opcija je Uskršnje ostrvo koje pripada Čileu, ali je udaljeno 3.500 kilometara od obala Južne Amerike. Međutim, ovo malo ostrvo ne bi moglo da primi veliki broj izbeglica koje bi prostor delile s čuvenim kamenim glavama.

Treća „najbolja“ opcija su Kiribati, ostrvska država smeštena u centralnom delu Tihog okeana, ili Maršalska ostrva, deo Mikronezije, regije u zapadnom Pacifiku.

Ironično, SAD su tokom 40-ih i 50-ih godina prošlog veka upravo na širem području Maršalovih ostrva testirale 67 nuklearnih bombi, zbog čega ih je američka Komisija za atomsku energiju 1956. proglasila „mestom koje je daleko najviše zagađeno radijacijom“.