Milion i po tona nafte se godišnje izlije u Rusiji

Od pumpi iz kojih se izliva nafta i jezeraca crnih od nafte do umirućeg drveća - jasnog znaka podzemnog izlivanja naftovoda, piše Gardijan.

Uprkos tome što su ovi izlivi mali i ne privlače pažnju medija, oni su brojni, toliko da se, prema podacima ruskog ministra za prirodne resorse i zaštitu okoline Sergeja Donskoja, godišnje izlije oko milion i po tona nafte!

To je dva puta veća količina nego što je oslobođena iz naftne bušotine „Dipvoter horajzon“ u Meksičkom zalivu 2010. godine.

Glavni problem, prema ruskom ministarstvu, jeste što je 60 odsto infrastrukture u lošem stanju. Sa relativno niskim kaznama i slabim nadzorom, naftnim kompanijama se više isplati da samo zakrpe cevovode ili naspu pesak na izlive, nego li zaista ulože novac u kvalitetnu infrastrukturu.

„Cevovodi su istrošeni, jer su tu još od sovjetskih vremena. Naftne kompanije su sada shvatile da gube mnogo nafte i počinju da ih menjaju, ali je to vrlo mali napor. Moraju mnogo više da se potrude“, objašnjava Vasilij Jablokov, koordinator istraživačkih projekata „Grinpisa“.

Uprkos tome što proizvodnja gasa i nafte učestvuje u velikoj meri u ruskom budžetu, ona takođe nanosi veliku štetu po okolinu i lokalno stanovništvo.

Ruski državni statistički biro dostavio je „Grinpisu“ podatke o 11.709 registrovanih pucanja cevovoda u Rusiji 2014. godine.

Poređenja radi, u Kanadi je iste godine registrovano pet nesreća u kojima su povređeni radnici i još 133 incidenta sa naftnim i gasnim cevovodima.

U republici Komi je otvorena prvi ruski pogon za preradu nafte 1745. godine, a tokom 60-ih i 70-ih SSSR-a počeo je veliki razvoj postrojenja. Usinsk, grad od 39.000 stanovnika, regionalni je centar.