Hedove zone, segmentna terapija zvanično priznata i sve popularnija

Šta su Hedove zone?

Svaki organ je povezan sa nekim dermatomom i to je osnova Hedovog koncepta, što znači da svakom delu kože odgovara neki unutrašnji organ. Istraživanja su dokazala da organ i njemu odgovarajući deo kože potiču od istog zametnog listića, pa u procesu embriogeneze oni ostaju povezani sa istim delom u kičmenoj moždini. Jednostavnije rečeno, struktura nervnog sistema je takva da se jedna ili više unutrašnjih somatskih struktura i određeni kožni segmenti zajedno nervno „servisiraju". Zbog toga stimulacija kožnog segmenta prouzrokuje funkcionalnu refleksiju sa njom povezanog unutrašnjeg organa. Funkcija nervnog sistema nije samo da prepozna i prenese spoljnu stimulaciju već i da prenese odgovor na nju.

Kako deluje segmentna terapija?

Delovanjem na Hedove zone prvo se aktiviraju nervni impulsi u nervnim završecima, receptorima nekog aferentnog neurona a to se dešava kao posledica transformacije energije nadražaja, koja može biti mehanička, toplotna, hemijska, magnetna, električna. Transport ovakvog impulsa ide nervnom putanjom koja se sastoji od tri neurona. Prvi neuron ide od dermatoma na koži do kičmene moždine, drugi do hipotalamusa a treći dovodi impuls do korteksa. Funkcija nervnog sistema je i da prenese odgovor na stimulaciju odgovarajućim putevima.

Najjednostavniji nadražaji i odgovori na njih završavaju se refleksnim lukom na nivou kičmene moždine, komplikovaniji idu do hipotalamusa a najkomplikovaniji do integrativnih centara u korteksu.
Smetnje pri delovanju neke unutrašnje strukture ne moraju nužno da se ispolje u vidu projektovanog bola na podudarnoj Hedovoj zoni. Bez obzira na to da li se projektovani bol javlja ili ne, segmentna terapija može da se primeni za regulaciju svake unutrašnje somatske strukture za koju postoji ustanovljena odgovarajuća Hedova zona.

Tretman segmentnom terapijom

Savremena istraživanja pokazala su da spoljašnja stimulacija dermatoma izaziva trostruku reakciju: lokalnu, regionalnu i opštu. Lokalna reakcija podrazumeva stvaranje impulsa na Hedovoj zoni, dešava se u manjoj oblasti prečnika od jednog do tri centimetra. Tokom stimulacije ovog područja nadražaji povećavaju propustljivost ćelijskih membrana i dolazi do migracije Na i K jona koja dovodi ćeliju a zatim i krajeve nervnih vlakana, receptore, u pobuđeno stanje, te stvara električno polje i odgovarajući impuls koji se dalje prenosi na spinalni, superspinalni i cerebralni nivo.

Lokalna reakcija se preko refleksnih lukova širi dalje, što rezultira regionalnom i opštom reakcijom. To praktično izgleda ovako: disfunkcija srca, preciznije ishemija srca, prouzrokuje bol iznad srca i odlazi u levo rame i levu ruku; bol dijafragme ide u dermatom na ramenu, želudac se manifestuje u predelu levog rebarnog luka a jetra i žučna kesa ispod desnog rebarnog luka. Takođe, svi spinalni nervi imaju svoje dermatome. Hedove zone se mogu otkriti empirijskim putem ili se mogu pronaći u atlasima i shemama koje su lekari iscrtali.