Kamena bomba

U vremenu epidemije hroničnih nezaraznih bolesti, među ugroženima su i pacijenti sa kamenom u žučnoj kesi i bubregu. Ti kamenci se mogu formirati u velikom broju organa, pre svega prostati, plućima, pankreasu.

Ako se zlo i bolest uopšte mogu meriti, u poređenju sa malignim bolestima, infarktom, šlogom ‒ na prvi pogled, kamen u telu zvuči još i dobro. I dobro je dok ne zaboli.
A kad zaboli... tada znamo zašto je to bomba... Nije mali procenat smrtnosti baš usled komplikacija zbog „pomeranja" kamena. Kad krene, ako ode putem kojim ne bi trebalo, može da košta života.

Genetski predisponirano ili načinom života uslovljeno, broj pacijenata sa kamenom, i to posebno u žučnoj kesi, četiri do pet puta je veći nego pre 50 godina... Kamen u žučnoj kesici je česta bolest, četiri puta češća kod žena nego kod muškaraca. Oko deset odsto populacije boluje od žučnih kamenaca, a 30 odsto pacijenata je starije od 65 godina.

Dve su osnovne grupe tih kamenaca ‒ holesterolski, i to u 80 odsto slučajeva, i pigmentni, u 20 odsto slučajeva, koji se dalje klasifikuju na zapadni i orijentalni tip. Pigmentni kamenci su crni poput uglja i nastaju zbog povećane količine nerastvorljivog bilirubina u žuči i relativnog deficita žučnih soli a viška jonizovanog kalcijuma. Pigmentni ali orijentalni tip je smeđe boje, pretežno građen od kalcijum-bilirubinata i kalcijumovih soli masnih kiselina.

U kliničkom ispoljavanju, bilijarni bol ima centralno mesto. Bol je provociran dijetalnom greškom (jaja, sarma, podvarak), a javlja se u vidu grčeva, 'čupanja' sa desne strane stomaka koje se širi ispod desne lopatice u desno rame.

Nefrolitijaza je izraz koji označava pojavu bubrežnog kamena. Formiranje kamena odigrava se izvan bubrežnog tkiva, u bubrežnim čašicama i bubrežnoj karlici. Dva do tri odsto stanovništva oboleva a to je najučestalije između 30. i 50. godine. Za razliku od kamena u žuči koji je, kao što rekosmo, češći kod žena, pojava bubrežnog kamena češća je kod muškaraca.

Struktura kamena ‒ zavisi od vrste kristala i njihovog odnosa prema matriksu. Uratni kamen je okrugao, glatke površine, mali, sa koncentričnim prstenovima na preseku. Oksalatni je okrugao, ali sa bodljikavim produžecima ‒ 'bodljikavo prase'. Veliki kamen je magnezijum-amonijum fosfatni, i to oblika unutrašnjeg sistema bubrega. Nije na odmet reći i da se kod 10‒15 odsto obolelih javlja urinarna infekcija bakterijama.

Metode lečenja 

Medicina ima rešenje. Pored hirurškog lečenja, nova saznanja nude nove metode lečenja. Budući da „kamen u organizmu" nije bezazlen zdravstveni problem, preventivni pregledi i lečenje su jedini stručni saveti.

Imajući u vidu i činjenicu da nije mali broj onih koji imaju sklonost ka samolečenju, podsećamo na to da su još od davnina naše bake znale da je najbolji lek za svaku boljku, pa tako i ovu, kašičica čistog maslinovog ulja pomešana sa nekoliko kapi limuna, koja se pije na prazan stomak jednom dnevno. Da bi se bolovi ublažili, pored maslinovog ulja, dobro je unositi što više tečnosti kao što su voda i čajevi. Po narodnoj medicini, delotvorne su i biljke ‒ uva, rastavić, kleka, zečji trn, mravinac, vranilova trava...

Po starim receptima, da bi se izbacio pesak koji prethodi stvaranju kamenja u telu, najbolje je primeniti kupku od rastavića. Za jednako dobre rezultate koristi se i čaj od sušenog korena celera, peršuna, selena i sladića. Za ljubitelje piva, dobra vest: hmelj koji pivo sadrži odličan je za suzbijanje kamenčića u telu. Dok oni kojima pivo ne prija, pomoć mogu potražiti u lubenici.